To właśnie odkryłam w zeszłym roku. Te kwiatuszki świetnie się komponują z bylinami.
To samo miejsce

Pszeniczna Agata dziwiła się, że sadzę tyle drzew. A ja bez drzew nie potrafię żyć. Na zapłociu posadziłam ich kilkanaście.
W co mam się wtopić? Chciałabym w ten krajobraz z pierwszego zdjęcia. Ale się nie da, bo na pierwszym planie jest całkiem inna bajka. A to przecież szczere pole. Działki między małym miasteczkiem i wsią.
Mnie się czasem marzy, żeby było jak u Niemców. Tam urzędnika kompletnie nie interesują w procesie budowlanym te szczegóły, które interesują naszego. Tamten bierze projekt i jedzie w teren sprawdzić, jak projektowany budynek wpisze się w krajobraz. Anda pisała, że nawet indywidualny wybór ogrodzenia jest tam niemożliwy.
No i tak zgrzytam- zawieszona pomiędzy. Trochę jak filip z konopii.

To właśnie miałam w głowie wybierając projekt domu. W okolicy jest kilka podobnych parterówek. Szkoda, że nie w tej mojej najbliższej. Dlatego myślę, że bardzo nam brakuje sensownych planów zagospodarowania przestrzeni. Większość Polski wciąż buduje w oparciu o ogólne warunki zabudowy. Stąd pewnie to poczucie chaosu.

Gruszko nie dziwiłam się że sadzisz - tylko jak Ty je mieścisz.
Kiedyś z ciekawości policzę swoje. Może moja wystawa względem słońca nie pozwala mi na wiele drzew bo inaczej zacieniłabym działkę.