Przesyłam ciepełko.Pozdrawiam.

Beatko super że zajrzałaś do nas. Ściskam Cię mocno i odwiedzaj nas częściej

Beatko jesteś cholernie silną Kobietą. Podniosłaś się po tych wszystkich przeżyciach i stworzyłaś sobie i córce nowy dom. Może jeszcze roślinkowe poczynania będą przynosiły radość i uśmiech. Może narazie w mniejszej skali (ROD czy balkon)... ale pamiętasz co napisałaś "Jeszcze kiedyś będę miała dom z kominkiem i swój mały kawałek ogrodu. Jeszcze kiedyś będę szczęśliwa." I tego z całego serca Ci życzę.

Beti, ściskam mocno cieszę się, że wróciłaś

Ależ mnie ucieszył twój post i twoja obecność tutaj. Piszesz że masz balkon, na balkonie też można mieć ładny ogród. Tak mi się wydaje. I tego tobie życzę. A na działce można np. przezimować donice z roślinami mniej odpornymi wkopując je w ziemię.
Życzę dużo dobrego.

Jak dobrze, że dałaś znak życia. Ufam, że wszelkie losowe troski już za Tobą.
Marzenia i chęć życia wrócą. Czasu tylko trzeba, żeby na twardym dysku w głowie pozapisywały się nowe doświadczenia i radości.
Szukaj i zbieraj okruszki tego, co koi duszę.
PS. Jeśli nie padłaś po tych wszystkich traumach, to już nic Cię nie powali mocarna kobieto.

Beatko. Nie wiem, co napisać. Ale bardzo się cieszę, że wróciłaś.
Zawsze, gdy na Ogrodowisku pojawia się nowa osoba, którą czeka ogrom pracy ze swoim terenem, przypomina mi się Twój upór i zaprzęg w paletach.

Dobrze, że się odezwałaś. Moje myśli niedawno krążyły wokół Ciebie. Dokładnie jest tak jak pisze Marysia, kiedy używam do czego kol wiek palet zawsze przypomina mi się Twoja osoba. Zaglądaj do nas. Ściskamy Cię mocno z Darką kochana. Ania.

Beatko , super że pojawiłaś się na O.
Ściskam mocno i pamiętam Cię roześmianą na spotkaniu u Iwony. Życzę żeby ta radość z życia Ci powróciła.
Pozdrawiam Ewa bacowa.

Eeech życie... trudno sobie wyobrazić...
A wszyscy tak pędzą, nie wiadomo za czym...

Przykro mi i mam nadzieję że na nowo odrodzi się w Tobie siła... potrzeba czasu...