Anula to moja Herzogin też tak wybujała przerosła mnie hoho...

Na takie wakacje jeżdżone to super sprawą jest kamper. Rodzice tak jeżdżą, zjechali Włochy, Francję, Hiszpanię i Portugalię, Norwegię, Szwecję, nawet GB im się udało mimo lewostronnego ruchu. Teraz że względów zdrowotnych jeżdżą nim tylko na Mazury i po Polsce w sumie.

Aniu ale się natyrałaś w sobotę, ale efekty od razu widać ogród wygląda przepięknie,nawet ta nie dokończona rabatka

Co do róż mi właśnie wybujała tak ascot, weeding piano i Artemis i od razu jakoś przestały mi się podobać, zdecydowanie wolę niższe róże niż takie wysokie badyle.

Zazdroszczę oczywiście pozytywnie podróży, pięknie miejsca odwiedziłaś, zupełnie jakby inny świat niż my tutaj mamy. Buziaki!

Zana napisał(a)

Anusia aż musiałam cytnąć tą fotkę, tak już klimatycznie na tej Twojej ruderowej się robi bardzo mi się podoba, ależ będzie efekt piknie prosze Pani

Rabata ruderowa (będziesz jej musiała wkrótce dać lepszą nazwę) zapowiada się bardzo przyjemnie.
Ciekawa jestem jakie odmiany paproci tam posadziłaś. Też myślę o wprowadzeniu paproci do mojego lasu, uwielbiam je w stanie pastorałów. Mam trochę takich zwykłych ale one się za bardzo rozłażą. Masz jakieś sprawdzone odmiany?

bardzo ladnie ci wychodzi, oby tak dalej, bedzie co podziwiac

zielono i bujnie - to widać na zdjęciach
pewnie to co niedoskonałe dostrzegasz bo masz bliżej

te wszystkie odcienie zieleni i gra świateł - pełen zachwyt za każdym razem gdy do Ciebie zaglądam

Anuś pięknie te twoje zachwaszczone rabaty
ja byłam w miejscowości Supetar na wyspie Brać

Cześć Anulka, u Ciebie i tak ładnie. Nawet z remonatmi ogrodowymi Buziaki przesyłam i lecę

Zana, tylko lapka machne, by powiedziec, ze Twoj ogrod to jeden z moich ulubionych.
Nawet rudera jest pieknie wpisana w krajobraz

Przyszłam zobaczyć tą Twoją "bidę z nędzą" i kurna chciała bym taką mieć Ruderowa ładną jest i nie tylko ona. Suszy też nie widać ładna soczysta zieleń.

Moje róże też poszalały baty wypuszczają jak głupie tylko kwitnąć nie ma komu.

Chorwacji trochę zazdroszczę ale tylko trochę ja jestem wierna naszemu polskiemu morzu i jakoś tak nie czuję potrzeby szwendać się tu i tam.

Mnie do szczęścia potrzeba trochę plaży, trochę słońca, dobra książka i mogę tak sobie leżeć i leżeć