szkoda, ze Kajtek chory ale takie nic nie robienie fajne jest powod tylko inny powinien byc

Już mu lepiej, on na szczęście szybko zwykle zdrowieje.

Witam się u Ciebie i podziwiam - ja czasem mało nie oszaleje z moją dwójką a Wy sześcioro ogarniacie . Bardzo mi sie te Wasze budowle ceglane podobają, piwniczka i piec super
Zdrówka dla Kajtusia

Ogarniamy w sumie siedmioro, choć masz rację najstarsza już częściowo samoogarniająca!

Mąż dokonał niemożliwego, przy pomocy współpracownika i jego takiej mniejszej ciężarówki wysprzątali teren za małym domkiem! myślałam, że to ze dwa tyg. zajmie, a oni szast prast uwineli sie w dwa dni!
Wczoraj mąż z synami rozstawili tam duży namiot/pawilon i w końcu mamy letnią dużą jadalnię w cieniu. No i powiedzmy sobie szczerze, ten namiot tak se pasuje do nas, został kupiony na komunie starszych chłopców i wtedy z tą swoja białościa nie raził. Potem juz mi zgrzytał, a tam za domkiem pasuje w sam raz!
Planujemy i rysujemy sobie z mężem docelową tam altanę, ale i tymczasowy "pokój" ciesz bardzo! Dokupiliśmy dzis drugie łóżeczko turystyczne dla Józka, bo dobrze mu się tam śpi, a za leniwi jesteśmy by jedno ciągać tam i nazad.

Żeby nie było wszystko na różowo, to muszę niestety napisać, że trochę bałaganu zostało i to na widoku, za to tym razem same naprawdę potrzebne rzeczy. A że na widoku, to przeszkadzaja bardziej, mam nadzieję, że jak najszybciej będą wykorzystane.
Konkretne prace planuje tam dopiero na wiosnę, więc póki co, niech jest, jak jest!

fajne takie samoogarniajace sie dzieci w dzisiejszych czasach niestety coraz dluzej to trwa i taki okaz przed osiemnastka to chlpubic trzeba

U mnie tez w ogrodzie bardziej uporzadkowane wiec rozumiem Twoja radosc )

Dużą, to sama radość sie pochwalić, z własnej i nieprzymuszonej woli pojechała ostatnio na kilka dni do Gdyni, by pomóc mojej znajomej w skomplikowanej syt. rodzinno-medycznej. Znajoma pisała, że nie odda.

puchniesz z dumy
fajowo

Rytla napisał(a)

Dużą, to sama radość sie pochwalić, z własnej i nieprzymuszonej woli pojechała ostatnio na kilka dni do Gdyni, by pomóc mojej znajomej w skomplikowanej syt. rodzinno-medycznej. Znajoma pisała, że nie odda.

O masz...do dobrego człowiek się szybko przyzwyczaja
a z tym nauczaniem...szacun!
Ja bym nie podołała...

No to kochana powiedz jak dajesz sobie radę z prasowaniem przy tej gromadce? Masz jakieś fajne żelazko? Bo moje jest do bani, wciąż przypalony spód i ogólnie słabo już wygładza. Czas kupić nowy sprzęt chyba.

edit: no i pokaż no ten namiot - jadalnię.

Dobre żelazka to podstawa! Rzadko mam czas na prasowanie, ale jak już się wezmę, to leci! Bardzo mnie to uspokaja i odpręża, no i jest to robota, którą naprawdę widać. Uwielbiam moich panów w koszulach.
Żelazko mam ze stacją parową, bez porównania z tradycyjnymi!

Namiot taki zwykły, nie ma co pokazywać, jak mąż zrobi altankę, to wtedy tak! Wtedy będziemy pokazywać.