Wiklasiu, miło Cię widziec! Alleluja!

Opowiadaj co robiłaś jak Cię tu nie było.

Próbuję się pogodzić z myślą, że nie zobaczę jak rabatki, które tworzyłam - dojrzewają.
Poważne zawirowania w moim życiu będą skutkowały tym, że przyjdzie mi opuścić dotychczasowe miejsce.
Sądy na razie nierychliwe, więc póki co, staram się dopieszczać rośliny, bo mój przyszły eksmąż pewnie pozostawi wszystko odłogiem...
Tak, że optymizmem to u mnie zdecydowanie nie wieje...

A sam ogród trochę zdewastowany. Syn odkrył w sobie ciągoty do kolarstwa grawitacyjnego i dostał od swojego taty pozwolenie na przekopanie trawnika i budowanie nasypów i innych konstrukcji i najazdów do wykonywania skoków.
A im więcej tego i bardziej zdewastowany ogród - tym lepiej według przyszłego eks - by rzeczoznawca brońboże nie wycenił zbyt wysoko wartości ogrodu ....

Tak,że ten tego .... taka tam rzeczywistość okołorozwodowa

wiklasia napisał(a)

Próbuję się pogodzić z myślą, że nie zobaczę jak rabatki, które tworzyłam - dojrzewają.
Poważne zawirowania w moim życiu będą skutkowały tym, że przyjdzie mi opuścić dotychczasowe miejsce.
Sądy na razie nierychliwe, więc póki co, staram się dopieszczać rośliny, bo mój przyszły eksmąż pewnie pozostawi wszystko odłogiem...
Tak, że optymizmem to u mnie zdecydowanie nie wieje...

A sam ogród trochę zdewastowany. Syn odkrył w sobie ciągoty do kolarstwa grawitacyjnego i dostał od swojego taty pozwolenie na przekopanie trawnika i budowanie nasypów i innych konstrukcji i najazdów do wykonywania skoków.
A im więcej tego i bardziej zdewastowany ogród - tym lepiej według przyszłego eks - by rzeczoznawca brońboże nie wycenił zbyt wysoko wartości ogrodu ....

Tak,że ten tego .... taka tam rzeczywistość okołorozwodowa

Ojejku! Czy te kłody losu nie mogłyby się ścielić w innych rejonach świata.
Współczuję Wiklasiu, choć to moje współczucie o kant rozbić. Tak bardzo mi żal.
Te rozpady związków w tym sezonie niczym tornado przelatują przez forum. Ehhh...
Może, tak jak TuLucy, znajdziesz jakiś potrzebujący serca kawałek ogrodu.
Ściskam gorąco!

Wiklasiu, ja też ściskam. Wierzę, że swoją mądrością życiową przetrwasz i pokonasz wszystkie zawirowania

Czego i ja z całego serca życzę.

Wiklasiu ściskam mocno ,nie wiem co mądrego napisać

O jaaaaa.

Życzę Ci byś znalazła spokój po wszystkim. I wiedz że czasem to co jest brzydkim końcem jednej historii może okazać się początkiem nowej i piękniejszej historii.

Wiklasiu jesteś silną kobietą. Przetrwasz.

Lidka, ogromna mądrość w tym co piszesz

Wiklasiu, trzymaj się.