I jeszcze jedno- ja nie mam nic wysokiego wzdłuż płotu w tym miejscu, więc ta rabata jest dość dobrze widoczna z ulicy, pod warunkiem, że rośnie tam coś większego, bo tych maluchów przy ziemi, to i tak nie widać.


Zastanawiam się czy zamiast Red Baronów nie dać tam wysokich traw lub wyższych krzewów, ale na pewno nie chcę robić żywopłotu, bo chciałabym widzieć ulicę z okna.
Tu widać ten daszek opisywany w poprzednim poście:

Anetko, wybacz, że napiszę coś o twoim froncie, bez kierowania słów do ciebie, ale Asi muszę uzmysłowić jeden aspekt! No, niech się uczy operowania wyobraźnią
Asik, stań przed furtką Anetki... widzisz to?
I co mamy? Mamy płasko, nijako, podmurówka ogrodzenia zasłania rośliny i tylko widać jasny żwir. Nic tam nie ma wyższego, eleganckiego, pasującego do elewacji. Braknie tam spójności wizerunku gustu właścicieli. Braknie spójności z resztą ogrodu. Nasadzenia oderwane od rzeczywistości i widać, wręcz wali po oczach, że pomysłu brak (Anetko, błagam, bez obrazy, ani osobistego odbioru moich słów - padłaś, a raczej twój front, ofiarą przykładu)

Mój M, jak widzi że "stoję i się patrzę", to szczękościsku dostaje, bo wie że znowu coś kombinuję

Jest. I nawet napisane jak byk, że widoczna z ulicy:/

Jeszcze może zdjęcie domu od frontu. Nie mam niestety aktualnego, ale poglądowo do planów może wystarczy.

No dobra, ćwiczenia z wyobraźni

Gdybym robiła dla siebie i według swego gustu, to tak:


Pod domem:
Z jednej strony okna dwa stożki, z drugiej coś szczepionego, płaczącego. Pomiędzy nimi jakieś niskie nasadzenia. Dość jednorodne. Może mieszanka szałwi z seslerią albo stipą?
Pod ogrodzeniem:
Po obu stronach furtki dwaj strażnicy.
Mniej więcej jak się dom kończy - duży krzak i potem nasadzenia stopniowo obniżające się aż do furtki.
Na gęsto, bez żwirku.

I jak?

Żeby całkiem przesłoniło rynnę, to musiałabyś tam coś bardzo wysokiego posadzić. Coś jak szmaragd.

A względem drzew - to moje skrzywienie i obsesja Bez drzew to dla mnie w ogóle się nie liczy. Nawet gdyby mi sam Pied Oudolf projektował, to też kazałabym mu drzewa przewidzieć