pestka56 napisał(a)

Jeszcze nie oglądałam dziś ogrodu.

I co, Kasiu, wszystko w porządku?

zoja napisał(a)

szkoda drzewka
ale może dobrze, że tylko na tym się skończyło...

macham!

Gorsze były te śniegi pod koniec kwietnia.
Odmachuję, Zoju.

Kasiu mam nadzieje ze nie narozrabial wiatr za bardzo u Ciebie

Udało się. Tylko otrzepało dokładnie ze starych igieł wejmutkę i mam kawał trawnika żółty. Jak przeschnie, to odkurzacz w łapki i będzie ściółka dla kwasolubów.

Kasiu, dobrze, że przynajmniej u Ciebie bez strat, a nawet wiatr wyręczył Cię od wyczesania sosny.

Ale strachu się najadłam. Okazało się, że mieliśmy nie zamkniętą klamkę w jednym z okien dachowych i wicher zaczął je otwierać. A ja sama w domu. W panice targałam wysoką drabinę, a i tak musiałam posłużyć się szczotką i sprytem, żeby sięgnąć. Dostało się mojemu J, jak wrócił
Ciągle te okna otwieramy, żeby wypuszczać motyle i bzykacze, które zawsze, gdy wlecą do domu, usiłują się właśnie przez nie wydostać. Mówiłam, żeby zamkął, ale zapomniało mu się.

Ale Kasiu, mialas przygodę Dobrze, ze zorientowałaś się w sytuacji.

Eh, bo ja chyba powinnam J zamknąć w kojcu, albo na łańcuchu uwiązać. Jak się coś złego dzieje, to zawsze jestem sama.

Na szczęście pławiłam się w lenistwie przy kominku i usłyszałam, że gwiżdże nad głową.

pestka56 napisał(a)

Eh, bo ja chyba powinnam J zamknąć w kojcu, albo na łańcuchu uwiązać. Jak się coś złego dzieje, to zawsze jestem sama.

Na szczęście pławiłam się w lenistwie przy kominku i usłyszałam, że gwiżdże nad głową.

Mojego też nigdy nie ma jak jest burza.

Co tam burza. Akurat się nie boję, nawet lubię, a poza tym jak grzmi siedzę w domu. Przypadek, że te okna były nie na klamkę. Ale kilka lat temu nie było J przez 3 dni. To był luty i na minusie z 15, a może nawet więcej. Chciałam opróżnić kominek z 2 dniowego urobku popiołu, a w wiadrze był nie wysypany wcześniejszy popiół. Oczywiście wysypałam do kompostownika i następnego dnia miałam pożar. Za wcześnie, jakieś węgielki się jeszcze żarzyły w popiele. Nie miałam pojęcia, że kompost tak pięknie się pali. 2 drewniane pojemniki, piękne, szczebelkowe. Ponad metr sześcienny kompostu czekał na wiosnę. Ogień 3 metry w górę, a do drewutni też niecałe 3 m. Połowa 4 metrowej wysokości świerka też płonęła i kawał mojego wierzbowego płotu na zapleczu kompostownika. Do tego zeskładowane między kompostownikami plastikowe doniczki. A woda zamknięta i węże elegancko zwinięte, schowane. W T-shircie gasiłam dobrze ponad 3 godziny. Nawet nie czułam zimna. Co myślałam, że już koniec, to ogień wybuchał na nowo. Aż dziw, że straż się nie pojawiła, choć do remizy od nas w linii prostej jakieś 800 m.
Teraz trzymam kilka dni popiół w metalowym pojemniku i zanim wysypię przegarniam i sprawdzam.