Zawsze po powrocie z Włoch przeżywam rozczarowanie własnym ogrodem. Po obfitości i pięknie włoskiej roślinności wkurzają mnie moje wypierdki. Dopadło mnie zniechęcenie. Więc chodzę tylko i pielę, bo akurat to mnie relaksuje

A ja pamiętam, że jak kiedyś wróciłam z rejsu po greckich wyspach, gdzie widziałam tylko błękit, biel i brąz, byłam po prostu oszołomiona soczystą zielenią w Polsce

edit: dopiero doczytałam, że Ty nad jeziorem Garda byłaś, a nie w południowych Włoszech. To faktycznie można się zdołować

No właśnie w północnych Tam te nasze niesławne tuje rosną po 30 metrów i ich strzeliste sylwetki wyglądają bosko. A szpalery laurowiśni, oleandrów we wszystkich kolorach, gaje oliwne, oszałamiająco pachnące jaśminowce gwiazdkowe, drzewka cudnie prowadzone po kamiennych murach...ach...

Na pociechę kupiłam sobie właśnie dwie Lupo

Brzozowadziewczyna napisał(a)

Zastanawiam się czasem, czy to moje dzieci

A co? Pływać nie umiesz?

Lupo to miniaturowe różyczki? Pokaż.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

A co? Pływać nie umiesz?

Lupo to miniaturowe różyczki? Pokaż.

Umiem, musiałam umieć Miałam chłopaka wodziarza
Lupo nie ma co pokazywać, ma przerwę w kwitnieniu, ale czaiłam się na nie jak kwitły, ładne krzaczki. Szukam im miejsca
Ale np. Artemis mogę pokazać, fotki robione po dwudziestej, dobrze, że te dzikie upały się skończyły:

Leonardo, biedula, zebrał się po kwieciaku:

Brzozowadziewczyna napisał(a)

Umiem, musiałam umieć

Entuzjazmu jakoś nie słyszę???

Agata, ależ ty piękne fotki robisz. Ta Artemis niezwykle u ciebie fotogeniczna w tej kompozycji

mrokasia napisał(a)

Entuzjazmu jakoś nie słyszę???

Hehe

April napisał(a)

Agata, ależ ty piękne fotki robisz. Ta Artemis niezwykle u ciebie fotogeniczna w tej kompozycji

Dzięki, ale wiesz, wszystkie funkcje na automacie To zasługa Artemis, ona w realu równie piękna. Zachwycam się nią, zdrowa, zwarta, obficie kwitnie. Zobaczymy, co będzie dalej, to dopiero jej drugi sezon u mnie.