Ja też czytam całe wątki, nawet te długie, bo lubię poznawać historie ogrodów i ich właścicieli.
Miksturki te są dostępne w necie, ja oczywiście nie szukałam, nie wpadłam na to.
No i przepisy są wypróbowane, więc wiadomo, że skuteczne.

Wspaniały projekt i wzruszająca historia z kotami

Kociamama napisał(a)

Oj, to naprawdę dużo zrobiłaś. Pracuś z Ciebie

Uwierz mi, to kropla w morzu potrzeb hihihi...Jednak nie wyszło mi to na dobre, bo się gorzej czuję

Witałam się wcześniej, ale jakoś mój post znikł? albo zginął w morzu postów W takim razie witam się jeszcze raz
W dniu kota - Gacek pozdrawia Gacka To kocur moich teściów jak przeczytałam, że też masz kota o imieniu Gacek to musiałam wstawić

bold text

Kociamama napisał(a)

I dwa śpiochy na łowisku, czyli na akwarium

Witaj Aniu,imienniczko
Piękne rozpoczęcie Twojego wątku.
Wiele zdań jak czytałam to tak jakby były z mojej historii życia
Fajne te twoje kotku.
Ja mam jedną Fione.
A to zdjęcie wyżej jest fantastyczne.
Pozdrawiam.

koliber napisał(a)

Uwierz mi, to kropla w morzu potrzeb hihihi...Jednak nie wyszło mi to na dobre, bo się gorzej czuję

Oj to niedobrze z tym samopoczuciem. Pogoda jednak zdradliwa. Ale trzeba patrzeć optymistycznie. Co zrobione to zrobione

Aurelllia napisał(a)

Witałam się wcześniej, ale jakoś mój post znikł? albo zginął w morzu postów W takim razie witam się jeszcze raz
W dniu kota - Gacek pozdrawia Gacka To kocur moich teściów jak przeczytałam, że też masz kota o imieniu Gacek to musiałam wstawić

Witaj Aurelio piękna ogrodowa wróżko ze ślicznym awatarkiem. Przepraszam, jeśli niepotarzanie pominęłam wiadomość od Ciebie. Tym cieplej Cię witam.

Ten Twój (teściowy) Gacek to wygląda na małego szpryncolka . Jeśli się nie mylę to znaczy, że Gacki takie są. Nawet z wyglądu są bardzo do siebie podobne tzn. jak mój był mniejszy, bo teraz to bambaryła się z niego robi.

anabuko1 napisał(a)

bold text
Witaj Aniu,imienniczko
Piękne rozpoczęcie Twojego wątku.
Wiele zdań jak czytałam to tak jakby były z mojej historii życia
Fajne te twoje kotku.
Ja mam jedną Fione.
A to zdjęcie wyżej jest fantastyczne.
Pozdrawiam.

Witaj Aniu, dziękuję za odwiedziny. Zajrzałam na Twój wątek. Mieszkasz w niezwykle urokliwy miejscu. Twój kotałek mnie oczarował

Obleciałam kominki. Mam nadzieję, że nikogo nie pominęłam. To czas zacząć opowieści ogrodowe....

Po uporaniu się z pokazywaną wcześniej rabatką zastanawiałam się co dalej.
Ponieważ w części ogrodu właściwego rosły jeszcze w najlepsze pozostałości roślin, których na jesieni nie mogłam lub nie zdążyłam wykopać.

Znalazłam jeszcze takie zdjęcie ze starego ogrodu z czerwca 2015 r.

Wybór padł na rabatę znajdująca się bezpośrednio przy furtce. Robiłam ją w maju.

Patrząc z perspektywy czasu rabata ta okazała się bardzo, bardzo trudna. Kilka słów wyjaśnienia. Moja posesja przylega bezpośrednio do pięknej alei lipowej. Są to drzewa bardzo, bardzo stare, otoczone opieką konserwatora przyrody. Zgodnie z podaniem aleja sadzona była na cześć przejeżdżającego Króla Jana III Sobieskiego. Drzewa są niezwykle urokliwe, ale niezmiernie kłopotliwe. Bardzo grube korzenie, rosnących tuż obok drzew układają się dosyć płytko. Ze względu na ochronę konserwatorską nie można z nimi nic zrobić. Do tego siateczka drobnych korzeni tworząca kożuch pochodząca od drzew rosnących w drugim szpalerze. Bardzo wysuszają i wyjaławiają podłoże. Dodatkowo od maja ciągle się coś z nich sypie. Najpierw osłonki z liści. Potem oblepiający wszystko sok z kwiatów, a potem liście. Liście potrafią spadać już od lipca w ilości sugerującej, że to już zaawansowana jesień. No i oczywiście orzeszki lipowe. Po wykiełkowaniu jest ich taka ilość, że wyglądają jak bardzo gęsto posiane selery, gotowe do pikowania. Dodatkowo pojawiające się w godzinach południowych słońce tworzy tam prawdziwą patelnię. Pomimo nawadniania (rano) rośliny mdleją.

Wjazd - zdjęcie z lipca 2015 r. (liście i kwiaty z lip)