Prawdę mówiąc nie przypominam sobie jakiegoś spektakularnego przebarwienia.
Natomiast bardzo lubię kolor młodych listków - coś pomiędzy brązem a purpurą. Pod światło nabierają przepięknego złotawego blasku.

Prawdę mówiąc nie przypominam sobie jakiegoś spektakularnego przebarwienia.
Natomiast bardzo lubię kolor młodych listków - coś pomiędzy brązem a purpurą. Pod światło nabierają przepięknego złotawego blasku.

Skoro sobie nie przypominasz to znaczy że albo się nie przebarwia albo bardzo przeciętnie. Ale mówiłaś, że pachnie intensywnie a to by potwierdzało teorię, że albo pachną albo się przebarwiają. Mój się napewno przebarwia, z pachnieniem nie wiem .
Śliczne ma te młode listki .

U mnie też nie zdąży się jesienią przebarwić ale podobnie jak ty uwielbiam go wiosną za różowo-brązowe listki, które potem zielenieją.

U mojej ŚŚ też pękają pąki...w szoku byłam....pewnie moja nie zakwitnie,bo to zeszłoroczny młodziak...Palibinom też napuchły pączki,ale te to chyba kwiatowe...
Fajny grujecznik

Ja swoją śś też kupiłam jak była maleństwem, a zakwitła pierwszy rok po posadzeniu, możesz mieć miłą niespodziankę
Palibin u mnie też już pączki otwiera powolutku. Za to zwykłe lilaki, które sadzone były 3 lata temu w ogóle nie chcą rosnąć i kwitnąć, ale dostałam je jako malutkie patyki z odrostów i może dlatego tak się ociągają. Gdyby nie to, że to okazy sentymentalne (jeden z ogrodu rodziców, drugi teściów) to już dostały by eksmisję.

Pąki kwiatowe są u Śś takie trochę owłosione jak nie zapomnę to im dzisiaj zrobię zdjęcie.
Mam kilka takich roślin z historią rodzinną w tle i nawet jak za bardzo nie pasują, to je lubię, dzięki nim ogród ma nie tylko wizualny wymiar. Teraz czeka na mnie róża pnąca po moim dziadku, czerwona, bez zapachu. Normalnie nie zwróciłabym na nią uwagi, ale w tym wypadku zastanawiam się usilnie gdzie ją wsadzić, żeby się jakoś wkomponowała.

To chyba na kazdym czubku takie są bo są inne niż te na gałązkach...
Jak nie zapomnisz to cyknij
Fajnie,że nie zostawiasz rosliny z historią