W sumie jak magnolia, też latem oprócz czasu, kiedy kwitnie, nie wygląda szczególnie pięknie (to na razie wniosek z moich obserwacji jednosezonowych. Wczesną wiosną podoba mi się ten oczar, jeśli jesienią przebarwia się na pomarańczowo tym bardziej

Mgduska napisał(a)

Zuzka, powiedz, jak zrobiłaś zestawienie dalii, bo ja już już miałam właśnie wrzucić taką radosną porcję koloru, ale jak zobaczyłam jak mi się rozmiary porozjeżdżały, skończyło się na pomidorach. Krótkie info techniczne poproszę

Kurcze, zrobiłam sobie po prostu w programie graficznym takie 2 jpg. Na co dzień korzystam z Corela i dla mnie to 5min pracy. Zdjęcie kazdej dalii wykadrowałam/zmniejszyłam do jednakowego wymiaru, wszystkie ustawiłam obok siebie i zrobiłam jpg. Chyba Paint też do tego wystarczy, chociaż nie używam to nie wiem.

Joann napisał(a)

W sumie jak magnolia, też latem oprócz czasu, kiedy kwitnie, nie wygląda szczególnie pięknie (to na razie wniosek z moich obserwacji jednosezonowych. Wczesną wiosną podoba mi się ten oczar, jeśli jesienią przebarwia się na pomarańczowo tym bardziej

Magnolia ma bardzo ładne liście i przeważnie pokrój też Właściwie z oczarem jest podobnie(masz dobre skojarzenia). Z moich obserwacji wynika, że nie jest zbyt gęsty/zwarty, raczej świetlisty. Podobnie jak magnolię lubię go o każdej porze roku, chociaż rzeczywiście latem obie rośliny są raczej neutralne w odbiorze.

antracyt napisał(a)

Magara, jak się zdecydować na odmiany nie możesz, to zawsze jedną więcej sobie kup

Eh, właśnie usiłuję podjąć ostateczną decyzję ale tak wieje, że net muli więc i czasu na decyzje więcej

No i tyle mi wystarczy
Dalie, które już masz to piękny zestaw ciepłych pasteli. Nowe trochę ożywią, to chyba podobnie jak u mnie. O ile przyjdzie to, co zamówiłam Na razie sprawdzam ma strychu, jak sobie radzą. Z daliami raczej ok, ale przy okazji wykryłam jakiegoś szkodnika na eukaliptusie, więc szybko reagowałam.
Na strychu mam też pelargonie, które sobie zupełnie nie przeszkadzają i kwitną bardzo ładnie

Ja mam strych z mikro świetlikiem, więc tak naprawdę ciemny. Można w nim tylko karpy i cebule (które nie potrzebują podlewania) przechowywać. Dopiero wiosną, kiedy mężaty wszystko z góry zniesie mogę sprawdzić ich stan.
Większość żywych kolorów daliowych trafi na nową rabatę. Pastele zostaną na wiejskiej, tam mają do towarzystwa mocniejsze w odbiorze pysznogłówki, firletki, cynie i całą resztę. Czasami chciałabym delikatniejszy efekt na rabatach uzyskać, ale ostatecznie wychodzi intensywnie i kiczowato(w tym wypadku to nie jest pejoratywne określenie)

u mnie dalie zostały do gołej ziemi zjedzone przez ślimaki
nawet ich nie wykopałam bo w tej gęstwinie nie mogłam zlokalizować

Naprawdę współczuję Wam plagi ślimaków. U mnie pokazują się okazjonalnie, na cienistych, koło wody, coś tam objadły, ale w ilości niewielkiej.

Zebrałam się do podsumowań różanych 2021.
Rok dla róż nie był idealny. Kiedy na dobre rozkręciło się kwitnienie przyszły deszcze i silne wiatry. Na jesień część krzewów złapało czarną plamistość (wszystkie zacienione przez nowy dom). Myślałam, że mam więcej zdjęć, ale chyba sporą ilość nieopatrznie usunęłam. Podsumowanie powstało w ramach ćwiczenia pamięci. Okazało się, że niektóre róże ciężko mi się rozpoznaje na zdjęciach, mylą mi się nazwy.

Na początek zeszłoroczne nowości. Kupione w większości z gołym korzeniem. Nie miały łatwo, zadołowałam je w sporych donicach i dopiero jesienią trafiły do gruntu. O podlewaniu i pieleniu też nie zawsze pamiętałam.

Rosa alba 'Maxima’ - zaskoczyła mnie witalnością i ilością kwiecia na tak małym krzaczku. Kwiaty zaczynały się już od samej ziemi nie były zbyt trwałe(pierwszy rok nie jest dobrym wyznacznikiem długości kwitnienia), ale pachniały cudownie Po kwitnieniu zostały ładne owoce.

Rosa rugosa Hansa - krzaczek w wersji mini, kwitł nieprzerwanie cały sezon, wprawdzie przeważnie po jednym kwiatku, ale to i tak godne podziwu. Zapach boski, kształt kwiatu bardzo ładny, owoce też się zawiązywały. Jesienią liście przebarwiły się na przyjemny, jasny pomarańcz


Rosa rugosa 'Roseraie de l'Hay' - mam wrażenie, że to pomyłka i trafiła mi się druga Hansa. Przegapiłam początek kwitnienia, ale lekko już zwiędnięty kwiat nie bardzo się różnił od poprzedniczki(kolor identyczny, tylko bardziej "potargany"). Jedyna różnica, że kwitł tylko raz. Zobaczymy, co pokaże w przyszłym roku.

Reszta rugos nie zaszczyciła mnie kwiatami

Félicité Parmentier - kwiaty malutkie, trwałe, o pięknym porcelanowym kolorze.