Mgduska napisał(a)

Dobrze słuchać fachowca, a jeży nigdy za dużo, więc ratuj, jak możesz

Jak dam radę to uratuję. Ciekawiło mnie dokąd na wiosnę wypuszczają uratowane w ośrodku jeże i okazało się, że w okolice z których zostały złapane

Alija napisał(a)

Piękna złota jesień, pogoda wspaniała, cudne zdjęcie.

Tak, pogoda jeszcze dopisuje. Słońce świeci, jest przyjemnie ciepło, tylko poranne przymrozki przypominają o nadchodzących (dla mnie gorszych) dniach. Nie lubię późnej jesieni.

Cieszę się, że są "szaleńcy", którym chce się chodzić po polach, mokradłach i gęstwinach aby liczyć ptaki i zabezpieczać ich jajeczka, zakładać ośrodki przetrwania dla zwierząt, ale także wozić do nich jeżyki. Szaleńcy, bez których na świecie byłoby zimno i bezdusznie.
Zuzo, świetna robota!

Martko, ja tam mam nadzieję, że to nie szaleńcy a po prostu ludzie Od małego pomagałam przeróżnym stworzeniom i dla mnie to norma.

Dzisiaj trochę mniej słońca i jeszcze mniej liści na drzewach. Jesienne kolory nadal się utrzymują, ale kompozycje coraz bardziej potargane, wymęczone.

Przytarasowa Cafe nadal tłoczy, chociaż kwiaty już nieco mniejsze ma

Zuzka, wieeeelkie buziaki za te jeże
U mnie sikorki, te, które przyleciały na zimowanie, pukają już do okna. Wiszą uczepione do gzymsu nad oknem tarasowym przy kuchni i czekają czy coś im kapnie. Jeszcze muszą poczekać i same pobuszować w ogrodzie

Jolanko
Więcej jeżyków niestety nie udało mi się złapać ani nawet wyśledzić. Zostawiam im przynętę, ale przez cały dzień jest nieruszona, znika dopiero w nocy. Mam nadzieję, że te co ją zjadają osiągnęły wagę pozwalającą na przetrwanie zimy.
U Ciebie sikorki, a u mnie wróble powróciły już do swojej zimowej miejscówki (pod dach drewutni) i co chwila zaglądają do karmnika Na razie nie dokarmiam, bo pełno mam słoneczników w ogrodzie specjalnie dla ptaków zostawionych.

Jednak udało mi się złapać kolejnego kolczatego - ten grubasek na szczęście mógł wrócić do ogrodu

A do tego mama jeżowa po kilku wieczorach nieodwiedzania kociej miski wpadła na kolację

Ale one są fajniutkie

historia z jeżykami wzruszająca- żałuję, że muszę wracać na noc do domu i nie jest mi dane czynić takich obserwacji. Teraz się martwię, czy u naszych jeży wszystko w porządku? Może potrzebowały jakiejś pomocy? Nigdy maluchów u nas nie widziałam, pewnie chowają się w niedostępnych rejonach- w sumie, to dobrze, że takie istnieją, w środku dużego miasta.