Ewo Pszczółko, jak zdrowie? Skorzystałaś z rady Hani i postraszyłaś paskudztwo czosnkiem i rosołkiem?
Wygrzewaj się, czytaj i zdrowiej
Kominek to jest to Ja dziś z rana też już rozpaliłam w mojej kozie... dla psa Lunka uwielbia wygrzewać się przy kozie

Zdrówka!!!

Witajcie, nie złamało mnie (czosnek i grzybowa), osobno skonsumowane, miód i mleko. Popijałam ratafią w herbacie.

Chciałam opowiedzieć o historii domu i ogrodu. O tym, że ona trwa, że dzieje się ciągle tak samo lub podobnie, że specjalności moje (racuchy z jabłkami, szarlotka, drożdżówka) były też specjalnością Franciszka (poprzedniego właściciela, p. wpisy powyżej), że ogród rodzi to samo, dom też jest miejscem spotkań i wizyt, bo zawsze komuś jest "po drodze". Jest piec ten sam w kuchni. I ciągle pojawia się znienacka ktoś (ale już coraz rzadsze to wizyty), kto już kiedyś tutaj bywał.

Zobaczyliśmy dom z mężem w lutym 2001 roku. Tak wyglądał:

Na akwarelach Franciszka tak się prezentuje (zdjęcie czarno-białe stare z akwareli):
.
Przez Ziemię Kłodzką przeszła powódź w 1997 roku; dom jako jedyny w okolicy nie był zalany (inaczej już by go nie było) ale na pierwszym zdjęciu widać, jak górski strumień zrobił sobie koryto obok.

Tak wyglądały zabudowania gospodarskie i domy w okolicy, 4 lata po powodzi.

Jeszcze w 2001 roku mieliśmy drogę gruntową.

Ewo, powinnaś te zdjęcia mieć

Czekam na dalszy ciąg historii starego domu i jego odbudowy.

Pozdrawiam grupa "angielska" prawie w komplecie Jak mile te wspomnienia są...

czekamy , czekamy

Taki widok nas nie zraził.

Żeby nie smęcić, pokażę jak teraz ten punkt wygląda

Jak ja lubię takie opowieści stare i zaraz nowe życie

Ewo, takie chwile przy kominku - bezcenne! latami się to wspomina
pięknie robicie dookoła domu i sam dom

Piękna historia pewnego domu i pewnej Rodziny....