Zdrówka dla brata, tak jak dziewczyny już napisały z cukrzycą da się długo żyć. Najważniejsze, żechoroba została wykryta i można wdrożyć leczenie. Przesyłam wirtualne uściski.

Tak się zastanawiałam dzisiaj co tu taka cisza i już wiem Przykro mi bardzo z powodu choroby brata, ale tak jak dziewczyny mówią, wiadomo co mu jest, to najważniejsze. Żyjemy czasach, kiedy leczenie cukrzycy jest na wysokim poziomie i na pewno brat jeszcze będzie długo cieszyć się życiem. Moje dwie koleżanki mają synów z cukrzycą, mój ojciec też ma cukrzycę, mam wrażenie, że ogólnie dużo osób dookoła jest dotkniętych tą chorobą. Na pewno jest im łatwiej niż jeszcze jakieś 5-10 lat temu.

Hej dziewczyny
Dziękuję Wam wszystkim za wsparcie i słowa otuchy.
W tym tygodniu już jest trochę lepiej, ale poziom cukru nadal nie zszedł jeszcze do „normy”. W sumie to już 10 dni jak brat jest w szpitalu, lekarz mówi, że tak bywa. Więc czekamy cierpliwie.

Troszkę podziałałam w ogrodzie, tzn dalej rozsypuję korę, w sumie została mi już tylko jedna rabata. EM przeorał mi glebogryzarką wokół fragmentu wykopanego rowu, ale tam jeszcze nic nie ruszyłam. Tzn tylko w kilku miejscach wygrabiłam trawę i posadziłam resztę róż. Jedna trafiła do doniczki, bo pnąca, a muszę najpierw zastanowić się, przy czym ją posadzić, żeby rosła w górę.

Reszta doniczek nie ruszona.
Może w końcu przegrabię tą rabatę wokół fosy (nie jest skończona) i posadzę chociaż część. Ale najpierw muszę skończyć rozsypywanie kory.

Aga Pewnie większość z nas ma problemy nie-ogrodowe. Ale miejsce na reset też trzeba znaleźć. A ogrodowy reset najlepszy Też usiłuję wydłubać na niego czas

Daga, reset już w przyszłym tygodniu . Od ogrodu też.
Ostatnio albo biegam po ogrodzie, albo jeżdżę do brata (szpital oddalony o Ok. 100 km w jedną stronę), albo ślęczę nad kompem (i przeklinam internet, zwłaszcza popołudniami).
Całe szczęście, w styczniu kupiłam se bilet w pewne miejsce, i spędzę tam kilka dni, spacerując i nic nie robiąc (oprócz zwiedzania i gapienia się w morze).

Agnieszka, czasami tak bywa i u każdego, że my swoje a życie swoje. Wtedy sprawy zdrowia, rodziny są ważniejsze, ogród nie zając. Trzeba zająć się tym co ważniejsze. Też tak miałam.
Zdrówka dla brata

Aga, trzymam kciuki za brata. Całe szczęście że choroba została zdiagnozowana. Będzie dobrze
Miłego wypoczynku Tobie życzę

Aga, mam nadzieję, że z brat szybko wróci do pełni sił.
Wiem, że pewnie Wam teraz ciężko, ale pamietaj, że cukrzyca to nie wyrok. Da się z nią żyć.

Darcia, dziękuję
Ogród nie zając, ale ta ilość roślin do posadzenia trochę mnie przeraża.

Ewa, dziękuję. Muszę trochę odpocząć, jestem już trochę zmęczona.

Marta, dzięki . Mój tata tez ma cukrzycę (i też się o tym dowiedział przypadkiem, tyle że miał dużo niższy wynik od brata). Tylko tabletki bierze.

Trochę wiosny

Pojawiły się inne koloru tulipanów, ten żółty, to miał być pomarańczowy .