Dokładnie, roślin żal, rolnikom oczywiście trzeba współczuć, ale z naturą nie wygramy...
Kar, odrosną. Jeszcze zdążą wzejść i wydać owoce.

U nas o 3 nad ranem przylało bardzo solidnie, ale to na szczęście był tylko deszcz (którego i tak wypatrywaliśmy).

Będziemy żyć. Są gorsze rzeczy...
weekend za chwilę

Zapomniałaś dodać... Yupi!

jupi

Boszzz kobieto za Tobą nie nadąży trochę mnie nie było, a tu się tyle zadziało i dzieje.
Burzy współczuję, ja się potwornie boję zawsze. A jeszcze takie skutki. Ale wszystko da się znieść. A rośliny odrosną.

Zmęczona jestem. Za dużo się dzieje, nawet jak to są dobre rzeczy (typu ocieplenie ruszyło czy dom sprzedany-prawie), to to jest stres. Mogłabym się teraz zapakować pod kocyk i przespać trochę. No ale praca, potem budowa, potem ogród

pozdrawiam

Współczuję bardzo. Kilka lat temu tak miałam u siebie po gradobiciu. Byliny pozbierały się w ciągu dwóch miesięcy. Gorzej było z bliznami na drzewach. Jeśli mają uszkodzona kore smaruj maścią od razu bo to się potem jak drzewko większe mści. Ważne, że w domu nie narobiło szkód. Nas zahaczyło dwa razy bokiem, ale raczej jest bez strat. Miejscowości obok skasowane do zera.

Sylwia dzięki, damy radę. Tutaj sprzedaję działkę z domem, a na górce wszystko małe. I większość się pozbiera.
Jutro kupię parę ogórków, cukinii i może pomidorów i tyle. I wysieję dynie - albo coś urośnie albo nie

niespecjalnie się martwię, nic się nie da zrobić, jest jak jest.

Słońce świeci, weekend za pasem, Mateusz ociepla dach, ptaszki wyleciały z gniazda więc im nie szkodzimy, cieszę się

Przynajmniej kury się cieszą. To wiaderko bym nazbierała gdybym pojechała tam wczoraj po pracy. Ale wymyśliłam że zrobię to następnego dnia (dziś rano, otwierając Mateuszowi)

Dobrze, ze masz mocna psych e i nie dajesz się złamać przeciwnościom losu. Nieustannie podziwiam. Ja już nie mam siły na takie atrakcje pogodowe. Jakiejś traumy się chyba nabawiłam przez te ekscesy ostatnich 6 lat.