agniecha973 napisał(a)

Aga, Zeta, śmieciuch straszne z nich. Jeszcze dodatkowo krzaczki nakrapiane na biało.

Ula, to wschód księżyca

Dlatego ja mam karmniki w lesie ....niech sobie tam brudzą

Wróble nie lubią się wywyższać chyba. Skromne są, dlatego jedzą z ziemi.

Ja chciałam trochę podglądać. Wiem, że to nieładnie...

grupa_trzymajaca_grabie napisał(a)

Wróble nie lubią się wywyższać chyba. Skromne są, dlatego jedzą z ziemi.

Czy mam iść ich przykładem skoro trochę skromności w sobie odnajduję ???

agniecha973 napisał(a)



Wróble nie lubią się wywyższać chyba. Skromne są, dlatego jedzą z ziemi.

Czy mam iść ich przykładem skoro trochę skromności w sobie odnajduję ???

zostałam pokonana Twoją argumentacją. A ponieważ również odnajduję w sobie pewne pokłady skromności idę jeść drugie śniadanie...z podłogi, oczywiście

Aga, dajmy na luz, nie bądźmy takie skromne. Ja się zabieram za pozostałości imieninowe - galaretka z owocami i bitą śmietaną. Ciężko będzie z podłogi, toż to potrafi uciekać z łyżeczki. Pół podłogi zaciapię.

no uśmiałam się, zwłaszcza z tego ostatniego postu
ostatnia fotka z nart, niezła zawieja była!

Mgła Irenko. Trzy razy tak schodziła i znikała. Nic nie było widać chwilami, wszystko białe dokoła, tylko sylwetki narciarzy kilka metrów z przodu otuchy dodawały.

Oj, oj.. ale się uśmiałam...

Moje ptaszyska też tak brudzą...ale zawsze jest coś za coś.. a potem pielę przy karmnikach z tego co wzejdzie..dlatego staram się nie sypać zboża, bo potem kiełkuje i jest masakra... .... Łupinki słonecznika się rozłożą i użyźnią rabaty.... przysypie trochę korą i pozamiatane...
Ale dzięki temu mam całą zimę co oglądać... Nie ma przyjemności za darmo.. na szczęscie nie jestem taka pedantką do porządków ogrodowych i trochę nieładu nie powoduje palpitacji serca...

Ale przyszłam w innej sprawie.... do Grabuli i do Ciebie mam prośbę.. jakie pomidorki wytypowałaś jako najlepsze pod osłony

agniecha973 napisał(a)

Mgła Irenko. Trzy razy tak schodziła i znikała. Nic nie było widać chwilami, wszystko białe dokoła, tylko sylwetki narciarzy kilka metrów z przodu otuchy dodawały.

Widzę, że zapał nie odpuszcza...za rok śmigamy razem z samej góry