Mam problem . Może ktoś rozpozna, podpowie co robić. Od kilku dni podejrzanie zaczęła wyglądać trzmielina oskrzydlona compactus, jakby zabrakło jej wody, listki zrobiły się nieco papierowe. Ponieważ przez kilka dni porządnie wiało więc zaczęłam podejrzewać że zaszkodził wiatr. Jednak wczoraj wypatrzyłam liczne pajęczynki z drobnymi punkcikami i pojedynczymi gąsieniczkami. Na próbę popryskałam w kilku miejscach tym co miałam (jakiś środek na mszyce, mospilan) i czekam na efekt.







Początkowo pomyślałam sobie mając w pamięci dekalog Danusi: nie martw się, będzie miejsce na coś nowego (akurat byłoby miejsce dla róży Angela czekającej w doniczce), ale trochę mi szkoda bo jesienią pięknie się przebarwia.
Krzaczor rośnie tuż przy tarasie sąsiadów więc nie chciałabym ich podtruć jakimś środkiem trującym.

Jola, obchód poranny też robię, głównie jak wracam ze spaceru z psem, raczej z przerażeniem patrzę na ilość chwastów i zakres pracy do zrobienia

Czy możesz napisać co to jest?

Joku napisał(a)

Na temat pajęczynki się nie wypowiem, bo ja w żłobku ogrodniczym dopiero. Faktycznie nie wygląda ciekawie.

To jest wiciokrzew pomorski Serotina, ładnie pachnie.
Spacery z psem po ogrodzie też były obowiązkowe. Niestety, pieska już nie ma. Jakiego masz psa?

Świetny ten wiciokrzew. Ja mam Halliana i zaostrzony, fajne są oba, ale te różowe kwiatuszki to bym chyba chciała gdzieś dać

Pies, a raczej suka , w tzw. typie owczarka niemieckiego, czyli duży kundel , bo to znajda bez rodowodu, choć wygląda na 100% ON. Ma też przypadłości owczarków, więc problem z tylnymi łapami, od roku mocno już wyłączonymi z użytkowania. Takie 40 kg szczęścia i nieszczęścia .

Odnalazłam pieska na początku twojego wątku, jak tobie pomagał a raczej utrudniał . Przykro jak nasze pupile chorują. Mój piesek był nieduży, ok. 8kg więc w miarę łatwo było go nosić bo niedomagał pod koniec. Takiego dużego jak twój bym nie uradziła.

Tak, ta nasza musi być zawsze koło nas, odległość pół metra jest do przyjęcia, ale już metr to za daleko . To niesamowite, jak bardzo potrzebuje bliskości człowieka.

My już też coraz trudniej radzimy sobie z opieką. Nieraz też rozmawialiśmy, że nasza ma szczęście, że trafiła do domu. W mieszkaniu opieka nad takim “koniem” nie byłaby możliwa. Teraz sobie myślę, że to my mamy szczęście, że mamy dom, bo inaczej musielibyśmy podjąć bardzo trudną decyzję.

Jola opryskaj mospilanem, tylko nie wiem czy srodek przez te pajęczynki przejdzie, próbuj, może trochę te pajęczynki pozrywaj. Mospilam jest systemiczny, więc powinien działać ze dwa tyg. Takie oprzędy widuję teraz na wielu krzewach
Wiciokrzew piękny, w ogóle wszystkie zdjęcia cudne, ja też uwielbiam robić obchód filiżanką kawy, to mój rytuał Zdjęcia w porannym słońcu wychodzą najlepiej

Stipa wygląda cudnie pod słońce

Gosiu, Dom z ogrodem to i dla was i dla psiny wygoda. Tylko się cieszyć że jest taka możliwość.

Mirka, popryskałam mospilanem i resztę roztworu wlałam w ziemię. Zobaczę czy to coś da. Na pewno liście opadną, zrobi się brzydki krzaczor. Planuję go wtedy przyciąć, może odbije. A jeżeli nie da się uratować to będzie miejsce na Angelę .

Fajne są takie zwierzaki Nasza siedzi teraz w szafie w kuchni, burzowo się zrobiło Mamy w kuchni taką dużą przesuwną szafę, wnękę zabudowaną, na dole miałam jakieś mopy, Aza sobie tam skrytkę przed burzą tam zrobiła i jest to już jej miejscówka