Betysia - e no coś Ty? Nie odchodź, pokazuj nam nadal Francję i fotki z ogrodu - przynajmniej raz na jakiś czas

betysia napisał(a)

Kochani.... moj pobyt z Wami byl bezcenny, daliscie mi niezmiernie duzo radosci, zyczliwosci ...ale moj czas tutaj chyba powinien dobiegac juz konca...
Historia Pana w bialym kapeluszu ...byla ostatnia jaka dla Was napisalam...
Mam nadzieje,ze choc troszke przyblizylam Wam Francje i pewne detale z zycia codziennego... a przy okazji czasami i ja Wam sprawilam troszke radosci
Mysle,ze zblizajace sie duzymi krokami 100 stron mojego watku bedzie dobrym momentem do pozegnania sie...
...bede tesknic i zapewniam Was,ze bede wszystkich podgladac, podczytywac...i podziwiac jak dzielnie sobie radzicie ze swoimi ogrodami marzen...

Rozumiem, że to "badanie rynku" ???

Zawsze miło mi było zajrzeć do Ciebie daj nam szansę spacerowania po Twoim ogrodzie
pozdrawiam i życzę podjęcia jedynie słusznej decyzji

Kojarzy mi się to zdjęcie z Tobą i twoim domem

E,to była chyba chwilowa niedyspozycja?
Beatko,Betysiu droga,wpadłaś,namieszałaś i nas samych z tym sosem zostawić chcesz?
Nie musisz pisać historii ogrodu,dawaj jego teraźniejszość,ta też jest niezmiernie ciekawa.
Pewnie masz masę zajęć, ale te kilka słów o tym,że żyjesz,jak najbardziej postaraj się znaleźć!

Na francuskiej ziemi zapuszcza korzenie,
ale chyba nikt nie wie ,co jej w duszy drzemie!
Ma tu przyjaciół,sąsiadów i chatkę,
Ogródek z fontanną,przemoczoną pannę,
Ale ma też marzenie ,by zwiedzić Lozannę!

Na stówkę więc życzę wielu jeszcze gości,
wrażliwych,mądrych,do łez skorych,
I wnoszących ze sobą iskierki humoru,
Ściskam serdecznie,aż do chrzęstu kości!
Kolejna stówka.... niech szybko zagości!

Betysiu, skąd taka decyzja?
możesz przecież pisać sporadycznie jak nie dajesz rady czasowo.....zostań, dajesz dużo radości !

Dzień dobry Betysiu,

Proszę, proszę, proszę nie odchodź!
Czy Ty wiesz jaką pustkę uczyniłabyś tym odejściem swoim?!

Tak się zastanawiam od wczoraj, mocno tym faktem zasmucona, nad powodem Twojej decyzji i jedyne co mi przychodzi do głowy, to... czyżby ktoś był dla Ciebie niemiły i zrobił jakąś przykrość? Jeśli nawet tak się stało to bardzo Cię proszę nie bierz sobie tego do dobrego serduszka Twego... to zapewne jednostkowy przypadek, zdarzają się takie, a z tego co zaobserwowałam zdecydowana większość osób, w tym ja oczywiście, bardzo z Tobą sympatyzuje

Dlatego też jeszcze raz gorąco Cię proszę o ponowne przemyślenie decyzji i... wróóóóóć! Tu się tęskni, o!
Dziel się z nami zielenią ogrodu swego, proszę... i bądź

Całuję, przytulam i pozdrawiam serdecznie,
D.

Najlepszego na 100tkę! I (wszyscy chyba?) liczymy na kolejne!!!

Beatko, co Ty wygadujesz Dziecino. To wszyscy się szykują na gratulacje a Ty nam takie niespodzianki. Nie jestem tak dobra jak Hania w wierszowaniu, ale jak to przeczytałąm to od razu przyszedł mi do głowy najbardziej znany Tren naszego wieszcza. Chyba nie uczynie wielkiej profanacji jak przerobie go na ta okoliczność.

Wielkie mi uczynisz pustki w ogrodzie moim,
Moja droga Beatko, tym zniknieniem swoim!
Pełno nas, a jakoby nikogo nie było:
Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło.
Tyś za wszytki mówiła, za wszytki spiewała,
Wszytkiś w ogrodach kąciki zawżdy pobiegała.
Nie dopuściłaś nigdy nikomu się frasować
Ani myśleniem zbytnim głowy psować,
To tego, to owego wdzięcznie obłapiając
I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając.
Teraz wszytko ma umilknąć.......

Betysiu, ja nadal chcę z tobą pisać, oglądać twój ogród, cieszyć się twoim towarzystwem

a na pierwszą setkę kwiatuch dla ciebie

Ja równiez życzę beatko kolejnych setek na ogrodowisku. Pokazuj swój piękny ogród, przeciez on każdego dnia jest inny. My potrzebyjemy zdjęć jak rośliny wody.