Każdy ma taki ogród na jaki zasługuje. Głupie trochę to powiedzenie, ale coraz częściej dochodzę do wniosku, że prawdziwe. Motywy zabawy w ogrodowanie bywają różne. Potrzebujemy właściwej oprawy dla domu. Chcielibyśmy w spokoju (i zieleni) odpocząć po nużącym dniu pracy. Mieć w miarę zdrowe warzywa i owoce. Gromadzić kolekcje roślin, albo, prozaicznie: kosić, przycinać, sadzić, bo takie są oczekiwania i mus. Nie mam wątpliwości, że moja przygoda z ogrodem jest wyjątkowa, niepowtarzalna i nieodmiennie podniecająca (proszę się nie śmiać), ale bywają momenty, kiedy przychodzą wątpliwości.
Mieszają mi się motywy kolekcjonerskie z potrzebami oprawy domu, brakuje czasu na podstawową pielęgnację, a moje niezastąpione koleżanki ogrodniczki wołają: kupować, kupować!!! Wiecie co kupować?
No i tak sobie myślę, że ja na swój ogródek nie zasługuję. Czytając wstępy w Waszych wątkach, jeden ujął mnie szczególnie mocno. Wstęp hanki_andrus. Czytając go miałam wrażenie, że potrafi z ogrodem rozmawiać. Tak bym też chciała umieć...

Wzdłuż ścieżki, jak po sznurku ponasadzałam, jakiś czas temu to, co było dostepne w ogrodniczych.
Ścieżka biegnie przez całą długość ogródka i poprzedzielana jest małymi wnętrzami.







Cały ogródek zaprojektowałam sama, były to działania dosyć chaotyczne, próbuję to wszystko trochę uporządkować i uładzić, teraz jest tyle możlwości i inspiracji...chociażby to forum.