Dziękuję wszystkim za odwiedziny.

Marta, uważam dokladnie tak, jak Ty.
Tak, trudno takie dokumenty oglądać. W pierwszym odruchu wyłączyłam tv, ale po chwili doszłam do wniosku, że to, że zamknę oczy nie spowoduje, że problem przestanie istnieć (tak, jak robią dzieci). Przypomniałam sobie, co opisywał Kapuściński wskazując na oczekiwania odbiorcy: przeciętny nie chce oglądać, że ktoś cierpi, bo ma wyrzuty sumienia, albo bo to nieładne, nieestetyczne, jakoś uwiera, niepokoi, nie wiadomo, co z tym zrobić.
Trzeba widzieć, trzeba wiedzieć, trzeba starać się zrozumieć, wreszcie trzeba reagować. Na stronie fb tego sierocińca już są polskie komentarze do filmu. Choć tak warto zaprotestować. Może ktoś się zastanowi, że sprawę nalezy co najmniej wyjaśnić. Ale czy to coś zmieni?