Czasami wiem co mówię I nie wszędzie jest mimo woli

Szczerze to chyba wykoncypowałem co tak naprawdę się stało Jako młody narciarz ( w sensie z małym stażem, bo w tym roku kończy mi się naście i zaczyna "eścia".... Cmentarzem już będzie ode mnie czuć ) pierwszy raz jechałem taką kanapą, a panie siedzące obok mnie chyba sobie zapomniały podnieść pałąków (no bo oczywiście ofiara 21. wieku.... czyli ja w tym wypadku .... myślałem, że to coś automatycznie się podniesie!) i kijki zostały między pałąkami a peronem - no i jak to powiedzieć SIEM WYGŁY Po zatrzymaniu wyciągu za pomocą tych właśnie kijków i zorientowaniu się jak wyglądają, nie wiedziałem czy siem śmiać, czy płakać, czy gonić te baby w celu dokończenia dzieła ostatecznego ich zniszczenia na ich głowach..... Ale zobaczyłem nasze ogrodniczki no i smutek jakby... minął Oczywiście potem peron zasłynął z nowej przygody.... nie ucierpiał tu sprzęt, ale nasza Alinka - oraz jej i Ani gardło, bo po kolejnym zatrzymaniu wyciągu przez ogrodomaniaka było słychać jeden, wielki, dłuuugi śmiech