Wiesz Małgosiu od strony sąsiada rozważam jakieś cierniste krzewy. Ale to musi być coś porządnego, musi stanowić zaporę od zwierzyny. O ile z zającami jakoś nauczyłam się dawać sobie radę (choć człek uczył się na bolesnych błędach) to bardzo duży problem stanowią sarny i łosie. Sieją naprawdę wielkie spustoszenie. Nic się nie boją, podchodzą w dzień pod same zabudowania.

anka_ napisał(a)

Bożenko powiadasz że za trzy lata. Bardzo optymistyczna wizja.
Najważniejsze, że jest plan - dzięki Asi (asiach)- bo wcześniej jakoś nie mogłam tego złożyć w całość.
Szkoda, że drzewa tak wolno rosną. Do tego większość nabytków to maluchy. Najgorszy jest brak ogrodzenia. Rośliny czekają przez to na razie zadołowane na posadzenie.

Zalezy jakie masz drzewa. Brzozy i modrzewie rosną szybciej niż by się chciało a i inne ani się obejrzysz urosna. Masz racje co do płotu , musisz jakoś zatrzymac zwierzęta , wszelkimi sposobami bo przy ich obecności ogród nie ma szans. Miłego czwartku.

Bożenko pytasz o moje drzewa. Cóż mało tego. Sosny już przedstawiałam. Poza tym rosną świerki - z tych docelowo większych to:
-świerki serbskie Picea omorika

-świerki kłujące Picea pungens
-Picea omorika Pendula Bruns
-Picea abies
-Picea glauca Pendula
-Picea engelmanii Snake
-Picea orientalis Early Gold

Poza tym moja ulubiona jodła koreańska



Z iglaków, poza sosnami, na posadzenie w donicach czekają jeszcze świerki kłujące i daglezje.

Z liściastych brzozy: brodawkowate, żółta, papierowe.

No, rośnie jeszcze klon strzępiastokory Acer griseum, ale on to jakiś specjalnie wielki nie będzie.



Ach, zapomniałam bym o miłorzębie.


Z nowych nabytków w donicach czekają :
-klon tatarski podgat. ginnala
- klon czerwony Acer rubrum 'Brandywine'
- klon jesionolistny Acer negundo Auratum
- dąb czerwony Quercus rubra
- tulipanowiec amerykański Liriodendron tulipifera 'Aureomarginatum'

Modrzewia skasowały mi zwierzaki. piękny ponad 2metrowy. Cudownie sie przebarwiał. Ale ze względu na ochojniki postanowiłam, że w zamian postawię na metasekwoję chińską i Cypryśnika błotnego.

to ty tam będziesz miała arboretum
masz jakiś plan nasadzeń?

Małgosiu planów nasadzeń jeszcze nie ma. Jak wyrównam teren w przyszłym tygodniu i będą wytyczone ścieżki to po pomiarach będę myśleć nad konkretami. Plan który mam muszę dopasować w terenie, bo utrudnieniem są przebiegające wzdłuż i w szerz linie energetyczne i wodociągowe. Dodatkowo jest parę sztuk posadzonych które nie dadzą się już przesadzić, nie chcę ich zmarnować a posadzone tak trochę bez ładu i składu.

Sporo masz tych drzew , wiele z nich to piękne okazy. Bardzo spodobał mi się dąb strzępiastokory, pięknie się przebarwia.Masz rację świerki serbskie wielkie rosną ale można je ciąc jak się chce mniejszy wzrost osiągnąc. Będzie pieknie.

Anek szalejesz, ale mnie się bardzo podoba, tyś ze mnie skóra zdarta

Gdzieś ty zdobyła strzępiasto korego, ja nie mogę go nigdzie dostać

Bożenko przepraszam cię że dopiero teraz odpisuję ale nie pokazało mi się powiadomienie. I bardzo dziękuję za wizytę, tym bardziej cenną, że wiem iż nie możesz za długo przy komputerze czytać. Mój klon strzępiastokory jeszcze młody ale i tak jestem nim zachwycona. Co do serbów to nie będę ciąć. Lubię takie naturalne, majestatyczne sylwetki. (nawet jak z tej czy z tamtej strony troszkę krzywo urósł. Drzew niby sporo, ale to zaledwie niewielki procent tych co potrzeba. No i one takie wyrośnięte, że nie do końce jeszcze je widać w donicach. Średnia wzrostu to jakieś 1,5 m. Ale i tak niezmiernie cieszą.

Agatko mówisz, że szaleję...? A ja mam wrażenie że w miejscu stoję. Ostatnie dwa dni dołowałam roślinki, a miałam nadzieję że na zimę będą rosły już na swoich miejscach. A jeszcze tym co rosną w gruncie trzeba zrobić nowe zabezpieczenia przed zwierzakami. Ach te plany...

Co do strzępiastokorego to mój nabytek od Szmitów. A jaki piękny okaz mają oni w swoim ogrodzie. Po prostu cudo.
Jak nie będziesz mogła namierzyć to daj znać, na wiosnę kupię i będę miała okazję odwiedzić rodzinkę spod Krakowa.