Oj Haniu a właśnie dla mnie też jesteś guru -i tyle

I jeżeli o Ciebie chodzi to nigdy nie podejrzewałabym, że możesz zrobić
jakąś krzywdę zwierzęciu. Chyba, że nie świadomie, ale i o to jestem spokojna

Ogród piękny, jeży zazdroszczę...

Krysiu, dziękuję za zaufanie. Mam poczucie, że ono nieco jest na wyrost, ale miło mi niezmiernie.
Dodam parę słów wyjaśnienia do wczorajszego postu, bo czuję, że trzeba.
Staram się prowadzić ogród na miarę swoich sił i możliwości. Ekologiczną uprawą nazwać tego nie można.
100% eko jest tylko w warzywniku. W ogrodzie brakuje miejsca na wielki kompostownik, choć materii organicznej jest sporo. Część z niej oddaję jako odpady bio.
W ogrodzie ozdobnym stosuję nawozy sztuczne. Nie mam możliwości, aby dokarmiać wszystkie rośliny kompostem i obornikiem. Na rabatach zostawiam liście, ale już jesienią wycinam byliny. Dawkuję sobie prace po trochu, bo nie mam możliwości obrobienia wszystkiego wiosną.
Staram się używać ekologicznych środków ochrony, ale z ich systematycznością różnie bywa.
Kiedy cenne dla mnie rośliny chorują (nasilony grzyb), stosuję opryski chemiczne.
Jeże będą w ogrodzie, jeśli zapewnię im rośliny, między którymi będą mogły buszować. Nornic jest na tyle dużo, że zaczęłam mieć obawy o życie roślin. W gąszczu nie jestem w stanie sprawdzić, czy któraś nie wisi w powietrzu. Wybrałam mniejsze zło.
To tyle w kwestii wyjaśnień.
Ciężki ten tydzień. Brakuje mi słońca.



Oczar wirginijski



Miskant Dronning Ingrid pięknie się przebarwił. Nadmiar opadów w tym sezonie sprawił, że stracił smukłą sylwetkę. Rozkłada się.



Derenie Sibirica już prawie bez liści.



Przydałyby się słoneczne dni, aby w pełni pozachwycać się kolorami ZPJ.

Deszczowy tydzień i brak możliwości działań ogrodowych sprzyjał snuciu ogrodowych planów. I ja, i ogród dojrzeliśmy do niewielkich rewolucji.

Ogród zbliża się powoli do zakończenia pierwszej dekady swego istnienia. Mocno się zagęścił i potrzebuje odświeżenia dla nabrania oddechu.

Dzisiaj wykopałam różę Veilchenblau, 3 pęcherznice Dart's Gold. Zaczęłam przycinanie przeznaczonych do wykopania róż pnących. Wszystkie rośliny pójdą do nowej właścicielki. Wreszcie będzie można zmodernizować pergolę przy wejściu do warzywnika.

Po zakończeniu sezonu ogród opuści tamaryszek. W tej części ogrodu jest nazbyt ciężko z powodu nadmiaru wysokich roślin. Te delikatniejsze i niższe zaczynają słabiej rosnąć, a nie chce się zupełnie pozbywać z ogrodu bylin.

Ograniczę też w ogrodzie te najwyższe i najbardziej masywne miskanty. Zostawię tylko te po bokach tarasu. Wciąż jeszcze dumam nad katalpą.

Przytarasowo.











Zakwitł rdest.

Tradycyjnie o tej porze zaciera się granica miedzy rabatami. Bardzo lubię ten czas.

Długa prosta







Półksiężycowa





Ładnie się przebarwiają liście piwonii. Znalazł się jakiś zapomniany biały floks.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Nie predestynuję do miana jakiegokolwiek guru.
Do ortodoksyjnego podejścia w jakiejkolwiek dziedzinie mi daleko.
Staram się robić tyle, ile mogę.
Ziarno wsypywane było do głębokich pionowych dołków. Nie rozrzucam go , gdzie popadnie. Znam upodobania domowych zwierzaków. Tendencji do kopania nor, łażenia po rabatach nie mają. Trutkę sypałam 3 tygodnie temu. Jeże żyją. Są mięsożerne. Ziarna nie konsumują. W artykule sugerowali, żeby nie rozsypywać niebieskich granulek. Nie stosuję.
Mam kota. Dokarmiam ptaki. Ptak czasem pada łupem kota. Taka jest natura. Czasem okrutna.

Zdrowo rozsądkowe podejście Rośliny przecież sadzimy i dbamy o nie, a nornice potrafią zrujnować rabatę na amen, wiem cos o tym. Jak nie ma potrzeby nie sypie, ale jak nie ma innego wyjścia to też się ratuję, czasem inaczej się nie da

Tawuły japońskie golden Carpet trzeci raz powtarzają kwitnienie. Zaczynają się przebarwiać.



Powojnik Jacmanii wciąż tłoczy.



Kimono też.







studzienna

Sylwia, czasem trzeba iść na zgniłe kompromisy. Nie lubię. Ale cóż...

Rabata zachodnia.
Wciąż się zastanawiam, jakim cudem moim komórkom mózgowym pasuje zestawienie przebarwiającej się na żółto morwy z różą Elmshorn.



Chyba nigdy nie dojdę do ładu z bylinami na tej rabacie. Mus pogodzić się z tym, co jest.









Dalej jest bardziej uładzone, bo bylin mniej.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Haniu - co to za trawka? ostatnio kocham się w ciemnych kłosach. Moudry mnie zachwyciła, i Magic, i Red Head Rabaty piękne, pełne, bujne.