zoja napisał(a)

podziwiam za ogrom wykonanej pracy!
ależ ten Twój trawnik ma dobrze

Ja za to mam się mniej dobrze.
Przy żadnej rabacie się nie czuję tak urobiona jak przy trawniku.

Oliwnik to chyba duże drzewo będzie.

Z jarząbami i tak czekam do wiosny z nadzieją na poprawę

No, mają To czego tak marudzą Może im słownie pogrożę, dziabnę w ziemię obok kilka razy łopatą ?

Haniu, bardzo mi się podoba Twoje "takie tam"
Piękny masz ogród i taki dopracowany, masz ten zmysł, zazdroszczę Ale tak pozytywnie

Gosiek33 napisał(a)

Oliwnik to chyba duże drzewo będzie.

Z jarząbami i tak czekam do wiosny z nadzieją na poprawę

Oliwnik będzie duży i dobrze Wewnątrz nie miałam miejsca na duże drzewa, a na zewnątrz wykona dobrą robotę. Przesłoni widok z pięter sąsiadów, zatrzyma wiatry, a na deser da dobre tło (białosrebrzyste).

AnnaCh napisał(a)

Haniu, bardzo mi się podoba Twoje "takie tam"
Piękny masz ogród i taki dopracowany, masz ten zmysł, zazdroszczę Ale tak pozytywnie

Aniu, to nie jest zazdrość. To tęsknota. Wciąż ją w sobie noszę, kiedy zaglądam do dojrzałych ogrodów. Tęskni się to "wyrośniętego "ogrodu u siebie.

Nie wiem, czy udaje się osiągnąć stan zaspokojenia tej tęsknoty.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

I takie tam

Takie delikatne i wcale nie jesienne

Aniu, kilka stron wcześniej dziękowałam za Twój wkład w ukwiecanie rabat.
Ta róża jesienne kwitnienie ma ładniejsze niż letnie. Jakiś wyjątek mi się trafił.

Ależ u Ciebie kwieciście. Feria barw i kształtów. Optymistycznie sie czyta, że 2 letnie małe patyczki drzewek już pięknie wystartowały. Ja na wiosnę kupiłam maleństwa glediczji i metasekwoi. Ostatnio przyjrzałam się moim szkrabom i muszę przyznać, że glediczja to już całkiem, całkiem panna się robi. Tak więc czasem dobrze jest zaryzykować, posadzić, zapomnieć i zająć się ogrodem. A maleństwa niepostrzeżenie potrafią pięknie wybić.
Gdy patrzę na Twój ogród, oswajam sie z myślą, że ja też będę chciała moje boisko zamienić kiedyś w ogród pełen zaułków. Tylko czy ja w tym życiu zdążę? Ty tak sprawnie temat ogarnęłaś...Ech.
Pozdrowionka zostawiam.

LyraBea napisał(a)

Optymistycznie sie czyta, że 2 letnie małe patyczki drzewek już pięknie wystartowały. Ja na wiosnę kupiłam maleństwa glediczji i metasekwoi. Ostatnio przyjrzałam się moim szkrabom i muszę przyznać, że glediczja to już całkiem, całkiem panna się robi. Tak więc czasem dobrze jest zaryzykować, posadzić, zapomnieć i zająć się ogrodem. A maleństwa niepostrzeżenie potrafią pięknie wybić.
Gdy patrzę na Twój ogród, oswajam sie z myślą, że ja też będę chciała moje boisko zamienić kiedyś w ogród pełen zaułków. Tylko czy ja w tym życiu zdążę? Ty tak sprawnie temat ogarnęłaś...Ech.
Pozdrowionka zostawiam.

Dzisiaj zrobiłam zdjęcia moim oliwnikom. Sadzone w 2014 z gołym korzeniem.



Szybko się uwinęły. Miałam na rondzie glediczję trójcierniowa odmiany Sunburst. Miała cytrynowozielone listki i nie rosły jej kole. Nie wytrzymała naporu lipcowych wichur. Glediczje mają bardzo kruche drewno i są drzewami krótkowiecznymi. Bez żalu zastąpiłam ją klonem pensylwańskim. Wyobraziłam sobie sytuację, że mam już wyrośnięty ogród i nagle wypadnie mi istotne kompozycyjnie drzewo. Trudno taką pustkę zastąpić. Jeśli masz zwykłą glediczję trójcierniową to bardzo uważaj na jej kolce. Potrafią wyrosnąć na ponad 20 cm i dotkliwie poranić (Danusia miała z nią nieprzyjemne spotkanie w jednym z ogrodów).

Za życia jednego człowieka ogród zdąży dojrzeć pod warunkiem, że ogrodnik ma nie więcej niż 30-40 lat w momencie jego zakładania. Jako że na karku mam sporo więcej, to traktuję ogród jako mój osobisty wkład w tworzenie zielonych płuc. Fajnie po sobie coś zostawić. Może nie wykarczują...