Gabriela napisał(a)

Stamtąd nie chce się wracać, zwłaszcza o tej porze roku
Piękne azulejos, zawsze się zachwycam i fotografuję. Takie ceramiczne "sofy" częste w Hiszpanii, na Twoim zdjęciu wyjątkowo piękny wzór.
Cyklameny o tej porze roku na miejskich kwietnikach też zwyczajne, wiosną wymienią je na inne kwiaty. Te ich cyklameny to takie nasze bratki.
Fajnie, że jesteś tam dłużej i że pokazujesz tyle zdjęć, korzystaj z pysznego wina i jedzenia (miałam w niedzielę namiastkę na lotniku w Barcelonie).W Portugalii tylko wino jest pyszne, jedzenie fatalne (kartofle z dorszem).

Oj, korzystam, korzystam.
Myślałam, że w tutejszym klimacie cyklameny są wieloletnie.
A bratki już rosną- w tych bardziej reprezentacyjnych miejscach.







Choć bardziej podobają mi się stokrotki afrykańskie w łanach.


Podczas projektowania wnętrz marzyły mi się we wnętrzach azulejos. Pechowo się jednak złożyło, że etap wykończeniówki dotyczył także funduszy. Miłość pozostała. Do takich dachówek też.

Przedostatni dzień podróży poświęciłam na spacer po willowej dzielnicy. Moją uwagę przyciągały ogrodzenia i towarzyszące im nasadzenia. Posiadłości są warte kilka milionów euro. Byłam ciekawa jak zagospodarowali to, co sami oglądają rzadko, a i przypadkowy przechodzień nie trafia się często.

Ogrodzenia są wysokie, murowane i otynkowane. Z rzadka trafia się ogrodzenie ze szkła na wysokiej podmurówce (głównie przy willach o nowoczesnej, geometrycznej formie). Przeważa kolor biały. Mury uzupełnione są kutymi elementami bram (z blaszana maskownicą). Brakuje furtek, są pełne drewniane drzwi. Częstym elementem ozdobnym są kamienne rzeźby zwierząt, wazy lub szyszki.



Najbardziej zazdrościłam możliwości wykorzystania kolorowo kwitnących pnączy i krzewów. Wysokie pionowe akcenty to głównie cyprysiki. Wewnątrz rosną palmy i pinie.
To ogrodzenie wyglądało inaczej- jako jedno z niewielu było w całości zimozielone ( z bliska wyglądało to na żywotnik, czyli popularną u nas tuję).





Wiele ogrodzeń porośniętych było winobluszczem trójlistkowym. W tutejszych warunkach jest on zielony cały rok.

Bardzo dba się tutaj o zieleń w publicznych miejscach. Sporo jest parków, skwerków, żywopłotów i klombów. W wielu miejscach dostrzegało się troskę o zachowanie drzew podczas budowy chodników, promenady, wytyczania ścieżek czy placyków. Najbardziej popularne w roli roślin żywopłotowych są oleandry, choć zdarzały się też bukszpanowe obwódki.



Zaskoczeniem były nasadzenia w tym zakątku. Takiego widoku się tutaj nie spodziewałam.


Paprocie i bluszcz- bardzo udane zestawienie.




Tutejszy ryneczek z siedzibą władz miasta. W jednej z kamieniczek miałam szczęście budzić się i zasypiać.

jjjeeeeeeeeeeeeejjjjjjjjjjjjjjjjjjj
ale cudnie!!
mnie też brakuje kolorów też się chce!!!
cudna wyprawa- Mikołaj jest the best!

Cieszę się, że wypad taki udany. A patrz Haniu, ile par oczu jeszcze się dzięki Tobie nacieszyło widokami Kolory cudne. U mnie, to mrozik, to chlapa, zero śniegu i wieczna "ćmica" (brak słonka). Ponuro i buro. Bluszcz z paprociami rewelacyjny. Pozdrawiam Cię i pozdrów Twojego Super Mikołaja!

Kawciu, Romuś, macham serdecznie.
Rano plażowałam, a po południu znowu spacerowałam sobie po starówce.
Dzień zaczyna się tutaj późno. O 8 rano jest szarawo, ale dopiero po 19 zachodzi słońce. Dla człowieczego mózgu to lepsza opcja. Po zakończeniu prac zawodowych zdąży złapać trochę słoneczka. A wyjście i powrót do domu w takich okolicznościach kolorystyczno- botanicznych to sama przyjemność. Wyrzut endorfin murowany. Nasz tynk mozaikowy na styropianie z pewnością tego nie zapewnia.



Lwie paszcze dla Miry i Pszczółki. Rosły sobie pod palmami w donicach. Z różnych światów, a pięknie się komponowały.



Rdzą malowane też było i wykorzystanie siedlisk jako kwietników.



I dekoracje inspirowane dziełem naszej ogrodowiskowej Pani Przyrody też były, ale gdzie im do dzieł Mariolki.



W każdym możliwym zakątku są kapliczki. Czasem w jednej są wszyscy świeci zebrani hurtem.

Troszczą się tutaj nawet o to, żeby sąsiad pod nimi miał ładny widok na spód ich balkonu.



Pora żegnać błękitne niebo, zieleń, intensywne kolory










i ukochany Plac Pomarańczy



Pora wracać i wyczekiwać wiosny u nas.

ach i ech ...

wiklasia napisał(a)

ach i ech ...

Raczej OCH! i SZOK! Nastawiona byłam na wiosenną przycinkę i czyszczenie rabat. Zapłocie- tu kumulują się potoki spływające z sąsiednich działek.



Powroty czasem bywają bolesne. Chciałam szukać u siebie śladów wiosny, ale wszystko zakryte. Tylko hortensja pnąca była fotogeniczna.



Derenie w barwach patriotycznych.

Brrr.... ile śniegu
U nas wszystko stopniało Po tych roztopach też szukałam wiosny Znalazłam - rozchodniki malutkie