nie przypuszczam, aby coś się zmieniło Chyba, że zaczniecie zadawać po dwa pytania

A nie boisz się Toszka, że po tak zachęcającym podpisie, zasypiemy Cię pytaniami?

Musiałam sprawdzić

tytka [torebka papierowa]: Do zawijania przedmiotów służą w Galicji woreczki albo torebki papierowe, w Wielkopolsce tytki. Przechodzi koło nas kobieta z koszem gruszek. Jedną tytkę. Nie tak downij, kiedy sie szło cołką famułą do kupy z tytkami z jodłem dlo wszystkich. Na stole nojdłym kawaluńdek papiyru zez tytki od cukru. Jego kobiyta zostawiła mu ino jojka w tytce. Wszystko klupło do wody, a nojgorsze, że tytka zez sznytkami i sosyskom tyż. Tu ojczulek czasem wstępował, aby mi kupić "małą tytkę wiosennych klimków", czyli torebkę twardych cukierków. "W antrejce na ryczce stoją pyrki w tytce". Nie chciało im się schodzić do wychodka, więc robili w nocy do tytki i wyrzucali na podwórze. Królowała tam waga z nosami naprzeciw siebie, jakby się za chwile miały bić, jak dwa koguty, raz do góry i do dołu, gdy na jednym talerzu był ciężarek, a na drugim tytka z cukrem lub innym towarem. Kup mi dziecko tytke klymków. Zasłysz. Oczywiście żadna przekupka nie wsypała szablu czy innej jarzyny do koszyka [...] i chociaż była to tylko tytka skręcona z gazety, towar podany był zawsze w opakowaniu. Odstołym swoje w kolejce, kupiułym co trza, zapłaciułym jak trza, portmanejke położułym przy kasie i zaczunym wtykać tytki do torby.