Hej, nowy awatarek Jak miło zobaczyć buzię Wiklasiową
Buziaki i uściski na nowy tydzień zostawiam

To pokłosie moich wygłupów.
Był room, cygaro, wygrzewanie się w słońcu i Kuba.
Pytanie tylko: Jak Kuba to znosi? Czy aby mu nie za ciężko?

Kuba wygląda na przytłoczonego:

Pozdrawiam serdecznie

Być może dla Kuby to za dużo szczęścia na raz...

Wiklasiu, nigdy nie jawiłaś się w mej wyobraźni jako dama z cygarem

Smutne wieści doczytałam. Przykro bardzo....

Anula - to i dobrze, bo jam niepaląca i niepijąca; tylko książek trochę nadużywam (ot taki jeden mały nałóg). A rzeczywistość oswajamy i staramy się znośniejszą uczynić. Pomimo wszystko.

Asiu - też do takiego wniosku doszłam. Kuba jednak wymiękł pod moim ciężarem.
Jutro wybieram się do Londynu. Coś czuję, że toń Tamizy da mi w kość.

Pewnego dnia natknęłam się na rabacie na niezidentyfikowanego gościa.
Zaintrygowana postanowiłam pozwolić mu się rozgościć.
Warto było.

Sasanka

A poza tym - wiosna żółcią malowana

Ale że ta sasanka tak sama z siebie się zjawiła...? no śliczna jest , dobrze, że jej nie wygrzebałaś...

O jak i fajny, nowy avatar
Żółć wiosenną to nawet lubię

Asiu - tak sama z siebie niezapowiedziana, niezapraszana, ale jak najbardziej mile widziana; takich gości mogłabym przyjmować na pęczki. Skąd ja przywiało? Nie mam pojęcia.

Aniu - to tak jak u mnie - wiosną żółć jest przeze mnie wyczekiwana, w innych porach roku wolę jednak inną kolorystykę, ale na przednówku taki energetyczny kolor jest wyczekiwany przeze mnie z radością.