Niestety Haniu tydzień temu odprowadziłam Tatę gdzieś ponad tęczę.
I ta świadomość, że już nie przyjedzie, że nie spojrzy sponad okularów jak to miał w zwyczaju, że już nie usłyszę Jego "hej" w odpowiedzi na moje "cześć tato" jest dojmująca...

♥️

Wiklasiu, tak bardzo Ci współczuję...

Wiklasiu
bardzo współczuję ….........

mojej kochanej Mamy nie ma już 1,5 roku ........
z czasem będzie trochę łatwiej ………..ale tęsknota już będzie wpisana w nasze życie ....

Rozumiem to ...

Wrócisz do ogrodu jak przyjdzie na to czas, ...a przyjdzie.

Dziś ogród zapłakany

wiklasia napisał(a)

Niestety Haniu tydzień temu odprowadziłam Tatę gdzieś ponad tęczę.
I ta świadomość, że już nie przyjedzie, że nie spojrzy sponad okularów jak to miał w zwyczaju, że już nie usłyszę Jego "hej" w odpowiedzi na moje "cześć tato" jest dojmująca...

W takich przypadkach, to zwykle patrzę na dziecię tego Rodzica, który odszedł.
I wychodzi mi, że Twój Tato to musiał być bardzo ciekawy Pan, skoro wychował córcię z takim poczuciem humoru, zdolnością do autoironii i całokształtem innych intrygujących cech.
Od kiedy Mały Książę zasugerował mi, że bliskich można poszukać wśród gwiazd na niebie, lubię patrzeć na rozgwieżdżone niebo z tą właśnie myślą.

Haniu ...

Kupiłam świecznicę i mikołajka - po jednym egzemplarzu (jakbym to nie ja była)
i tawuły japońskie Gold Flame (a tu, w tym przypadku to akurat już wróciłam cała stara ja, bo zakupiłam sztuk trzy).

Tylko w umyśle mym utrzymuje się pytanie: i co dalej?

...i poidełko dla ptaków ktoś mi wykupił sprzed nosa ... takie fajne metalowe było, do przykręcenia do ściany i z haczykiem jakby co, w sklepie na O.
To sobie w ramach bojowego nastroju spryskiwacz ciśnieniowy i preparat "mniszek" kupiłam ... i z mszycami też będę walczyć.