Wiklasiu dobre myśli ślę. Będę pamiętać dziś w wieczornej modlitwie o Twoim Tacie.
Gdzie będziesz siać łąkę???

W tym ponury czasie dobrze jest skierować myśli ku łące kwietnej.
A kosę już masz?

Agatko, dziękuję, niestety stan b.poważny, właściwie one-way ticket...
a łączka będzie na przedpłociu.

Haniu - kosy ci u mnie brak, ale to taki mały spłachetek łączki będzie, że podkaszarka elektryczna powinna dać radę.

pozdrawiam Was kochani

Wiklasiu, tulam mocno Tak mi przykro...

Takie smutne informacje.
Wiklasiu, tak mi przykro. Słów brak...Ciężki masz czas. Ehhh

Zdrowia i nadziei życzę

Dziękuję Wam za ciepłe słowa.

Ludzkie, pyszne poczucie panowania nad każdą sytuacją uśpiło naszą wrażliwość i uważność. Sprowadziło na nas sen...
Chyba dopiero teraz, w tym trudnoczasie tak naprawdę poczuliśmy strach. Dotknęło nas osamotnienie. Towarzyszem stał się lęk przed śmiercią - nasz współczesny ogród Getsemani.
I pretorium XXI w. kiedy to zostaliśmy odarci z poczucia pewności, postawieni w prawdzie o mocy - niemocy naszego człowieczeństwa, nasz los zmuszeni zostaliśmy oddać w ręce innych.
I droga krzyżowa pełna nic niewnoszących płaczów i lamentów, ale też i aktów miłosierdzia, walki mimo upadków.

A teraz trwamy w zawieszeniu, jesteśmy w stanie wyczekiwania ...
Na szczęście Ktoś kiedyś, dawno temu pokazał nam, że można zwyciężyć.
Niech ta myśl towarzyszy nam w codzienności.
Niech będzie przyczynkiem do pragnienia przemiany, do tego, by odrodzić się na nowo. By odrodzić się l e p s z y m .
Bo teraz już wiemy co jest naprawdę ważne.

Najlepszego dla Was.

Zdrowych Asiu!
Niech będzie przepięknie, niech będzie normalnie! ❤️

Wiklasiu, pięknie to wszystko ujęłaś. W punkt.
Uściski poświąteczne przesyłam.