W oczekiwaniu na spektakl:

Nie wiem czy zwracacie uwagę na takie szczegóły, ale jak fajnie przebarwione są łodyżki tych tulipanów...
I, że na szczycie pąka są takie całuśne "dziubki".

Dziękuję Wam za odwiedziny.
Korki od szampana, czyli pełne tulipankowe kwitnienie chciałabym, by wystrzeliło w przyszłym tygodniu na komunię syna. Może się uda. Trzymajcie kciuki.
Bo widzę, że wiosna już niecierpliwa i jak tylko słonko mocnej przygrzeje to wybuchnie z pełną mocą.

Na razie pada. Poleciałam od razu do szopki szukać nawozu do trawnika.
Natknęłam się tylko na jesienny (i jeszcze jakieś zapomniane cebulki czosnków ) więc z darmowego rozpuszczania nawozu w trawniku nici.
W środę ma popadać - może zdążę. Więc jak dobrym humorem nie sypię, to może chociaż nawozem mi się uda. Lekkość pisania, humor i ironia gdzieś uleciały. W którym kierunku, kto to wie? Może się odnajdą i jak syn marnotrawny do głowy mej wrócą?
Smuteczki mnie dręczą, jak pchły dręczą bezpańskie psy. Nadziei na poprawę niestety nie dostrzegam, chyba, że to jakowaś krótkowzroczność mnie dopada i dlatego na dalekim horyzoncie tej nadziei wypatrzeć nie umiem...

Zaglądam do Was i cieszę się z Waszych ekstra warzywników, kurników, nowych zakupów i demolek uskutecznianych.
Poczytuję o hospitalizacji bukszpanów, eksmisji katalp.
Oj, dzieje się u Was, dzieje...
Ściskam Was serdecznie.