Wiklasiu, rzeczywistość znacznie bardziej mi się podoba od inspiracji. A sąsiadka -wyjątkowo wredna baba!
Pozdrowienia od zaglądającej

Widok rabaty herbowej z zapożyczonym krajobrazem w tle, prezentuje się nad wyraz smakowicie. Ładny masz widok!

Do wiosny coraz bliżej!!!!
Chwytając się tej myśli postanowiłam poczynić do niej przygotowania i przypomniałam sobie o porzuconych skrzyniach z cebulkami tulipanów. Gdzieś pod lipą porzuconych.
Ażurowe skrzynki przetrwały. Cebule zaczęły się budzić do życia wypuszczając korzonki, więc ostatnim rzutem na taśmę zdążyłam z jesiennym sadzeniem.
A że lenia mam z tych totalnych, co oznacza minimalizowanie wydatku energetycznego w każdej dziedzinie więc w dosłownie każde "gniazdo" wytłoczki upchnęłam cebulkę (na wiosnę okaże się co z tego wyjdzie, i czy aby nie za gęsto).
Oczywiście jak to ja, zapomniałam, że u mnie z pamięcią coraz gorzej i nie porobiłam sobie wcześniej notatek, z których miejsc latem cebule wysadzałam, a gdzie postanowiłam je pozostawić w ziemi przez cały rok. I tak kopiąc teraz dołki pod wytłoczki, oczywiście napotykałam się co i rusz na te pozostawione cebule.
W trakcie wykopków przypomniałam sobie (cud!), że przecież jakiś miesiąc temu wysiałam gdzieś w rabatach nasiona pasternaku.
Jak znam siebie to wysiewałam te nasiona w miejscach gdzie pustką zawiewało.
Wytłoczki z cebulami oczywiście wkopałam w .... miejscach, gdzie pustką zawiewało.
Tak, że ten tego. Co ja to chciałam?
Aaaaa, że wiosna coraz bliżej !!!!
Powód do radości jest !!!!

Wiklasiu, Twoje felietoniki ogrodnicze są świetne a że cebule sobie radę dadzą, nasionka też, to powody do radości są zdecydowane. Trzeba czasem trochę puścić roślinność w samopas

Rany! Już listopad.
Kołderki bylinom czas przygotować.
Puch liściasty pozbierać i pozgarniać na rabaty.
Niech roślinkom cieplej będzie.

A do marca coraz bliżej
Wiosna się zbliża

Wiklasiu, i do Ciebie dotarłam po dłuższym moim niebycie. A jak Ty mówisz, że wiosna się zbliża - wierzę

Przytargalam sobie trochę chrustu z lasu

Piękny chrust przytargałaś
Ale pamiętaj - nosił wilk razy kilka...

Magara - myślisz? Muszę w takim razie uważać

A poza tym jest i panienka z lasu (choć w sumie to ze sklepu jest) w wersji "na bogato".
Przycupnęła sobie w kątku i błyszczy.

Mickiewiczowsko powróciwszy cudem na ogrodowiska łono pozdrawiam Was i ściskam serdecznie i noworocznie.
Niech nam się darzy w dobrociach wszelakich: tych przyrodniczo- ogrodowych, materialnych, ludzkich, zdrowotnych.
Niech pozytywnymi emocjami będzie wypełniony każdy nasz dzień.
I życzę nam zdolności wyłapywania tych drobinek dobra, optymizmu i życzliwości, z których tka się nasza codzienność.