To jest wprost nieprawdopodobne że to jest to samo miejsce co na początku wątku. Przepięknie
Sylwinku życzę zdrowia i sił, wszystko się wyprostuje. Buziaczki

Macie siebie. Sylwia to chyba najważniejsze w takich chwilach. Dużo sił Wam życzę.

Sylwia, siły i wiary w przyszłe dni, a wszystko się ułoży.

Witam się u Ciebie, dziękuję za słowa wsparcia i zachęty, bardzo mi potrzebne. Czytam, że u Ciebie teraz trudne czasy nastały, życzę Ci, aby już wszystko szło w dobrą stronę, zdrowia, dużo zdrowia dla Twojego Męża a Tobie spokoju i siły ducha w tym wszystkim.
Podziwiam ogród, jaki stworzyłaś, pięknie tu u Ciebie! Ile to pracy musiało kosztować..Bardzo podoba mi się ten przytulny, romantyczny klimat- ja o takim ogrodzie właśnie marzę, jakby natura sama go malowała. Ślicznie
Pozdrawiam Cię serdecznie.

Dawno do Ciebie nie zaglądałam bo i Ciebie jakos mało było a teraz czytam takie przykre wiadomości.Trzymaj się Sylwia, na pewno będzie wszystko dobrze a cała reszta się uozy.Trzymam mocno kciuki i wspieram!

Sylwia trzymaj się ..Będzie dobrze MUSI

Dziękuję jeszcze raz wszystkim za słowa otuchy oczywiście,że będzie lepiej! musi być! choć na pewno nie będzie jak dawniej...trzeba do tego przywyknąć... i żyć...

W ogrodzie łapię słoneczne promienie i planuję prace,z którymi jestem w tyle.Ciepłe dni zamierzam wykorzystać na porządki na rabatach i w warzywniku,w którym jeszcze dojrzewają pomidory koktajlowe.One także mimo,że ucierpiały podczas przymrozku,nie poddają się! trzeba czerpać siłę z przyrody !Bardzo żałuję,że nie ukończę wzbogacania gleby w obornik,teraz idealny czas na to i pogoda

Sylwio, ogród nie ucieknie. Robota tez nie. W przyszłym roku też będzie rok

Toszka napisał(a)

Sylwio, ogród nie ucieknie. Robota tez nie. W przyszłym roku też będzie rok

Ach Toszko to żadne pocieszenie ! znów wszystko odkładam na następny rok...kolejny rok,a coraz mniej sił..

Przyszłam w odwiedziny, aby zapoznać się i powitać, a tu takie tragiczne wieści! Bardzo to przykre , kiedy los tak drastycznie weryfikuje i przewartościowuje nasze plany, dążenia i priorytety! Takie szczęście w nieszczęściu, że byłaś akurat w domu i że mąż dochodzi do siebie. Jednak afazja to poważna sprawa i tak jak mówisz: nic już nie będzie tak jak dawniej. To musi być cholernie przykre! Życzę dużo siły, wytrwałości i przesyłam pełne garście dobrej energii.
PS Wspomniałaś, że czeka Cię gleboterapia, a ja przejrzałam Twój wątek i widzę, że masz już doświadczenie z glebą, nawozisz , przekopujesz i dużo już masz zagospodarowane, wiele roślin już pięknie kwitnie!
PS Ten wpis pomyłkowo( nie wiem jak mi się udało tego dokonaćJ) ukazał się u Basi Drakonki zamiast u Ciebie!