Jolu, Setki, to nie mam szans doczekać, i raczej na nią nie liczę. Ale każdy rozpoczynany nowy sezon ogrodowy daje chociaż nadzieję na przeżycie jego do konca października. A zimą wiadomo, wszystko może się przytrafić.

Nie wybiegając więc w przyszłość za bardzo, starajmy się być "na chodzie". Jak człowiek sam siebie obsługuje i jeszcze innym pomaga w życiu, to jest łatwiej i żyć, i starość tak nie dokucza.

Ale nie powiem nie, Może mi się kiedyś chociaż ten setny jubileusz przyśni? Wyobrażacie? Życzenia od Prezydenta, kwiaty od burmistrza, życzenia od gości i rodzina w w komplecie? Ale póki co...hoduję chryzantemy. Tu zimująca Clara Curtis.

Basiu, liscie z drzew na rabatach zostawiam. Ale nie mogę jej zostawić na całą zimę, bo okolica czyści swoje rabaty do jasności stołu. Nie mogę odstawać. to raz, a drugie, tę rabatę częściowo wymieniam po kilku latach, trzeba dać trochę żyznej ziemi i nawozu roślinom. bo tam busz chyba 6 letni.

Hosty oczywiście zostają i chyba im jeszcze ze 2 koleżanki dosadzę, żeby mogły sobie poplotkować.

Zostało mi jeszcze 10 pigw do przerobu na nalewkę, i z nimi już finito. Jeszcze tylko w ogrodzie cięcie, ale to jak liście opadną,

No cóż, na to mają wpływ nasze geny i nasze całe życie. Setki w mojej rodzinie nie było, ale 96,94,89,85 było, wiec szansa jest nawet na te 85. Ha, ha, ha, Podobno właściwe nastawienie do świata, dobrze robi na mózg. Co ma być to będzie. Dużo wam zdrowia i sobie też życzę.