Kasiu, u mnie już się nauczyłaś, a teraz nie ma za bardzo czego, bo jestem w konserwie, I nawet pisać mi się nie chce, Ogród zabałaganiony, nijak się za niego brać, coś tam w domu dłubię, ale tej werwy, by rano wstać i po śniadaniu w pole, nie ma.
Tu i tam w ogrodzie niedoróbki, przesadzanie nie doszło do skutku, minął termin.
Kompostownik, czeka na przerzucenie, , jeszcze z tym czekam, kompost dojrzały wybieram z boku. Czas zasypać na lato. W szklarni dopiero starty z roślinami, jeszcze straszą mrozem.

Tak ogólnie jakoś to wygląda, z naciskiem na jakoś.
Robię dobrą minę, i udaję przed światem, że jestem Happy!

Kasiu, miło mi, że zaglądasz. Pobudzasz myślenie, i chęć poprawy.
Miłego dnia. [/quote
To chyba obie mamy jakis zwolniony etap.
Ale dużo pierwiosnków, w masie świetnie wyglądają

Grażynko, nie gotuje, bo nikt go nie zachęca. Nauka pieniądze kosztuje. Może trzeba pozwolić, żeby coś się przypaliło, oklapło, wyszedł zakalec, i nie ganić za to, tylko opowiadać swoje kuchenne nieudaczne przygody. Od tego się zaczyna przecież. Przede wszystkim trzeba uświadomić, że jak mamy, taty nie będzie, to sam musi umieć. Nawet najprostrzą rzecz. Jajecznice, czy samo jajko ugotować. I chwalić pod niebiosa, za kanapki, za kisiel, za budyń. Potem już idzie z górki! A skoro ojciec umie, to powinien go brać do pomocy. Ale na początek nie do mycia garów za kuchcika.