Pomysł z miejscem na ognisko super. Jednak nawet najfajnuejszy grill nie zastąpi ognia- tych rafosnych, tańczących płomieni

Katkak napisał(a)

Pomysł z miejscem na ognisko super. Jednak nawet najfajnuejszy grill nie zastąpi ognia- tych rafosnych, tańczących płomieni

Oj, tak I smak kiełbaski, i pieczonego na patyku chlebka nic nie zastąpi

A co w Czubajkowym? Trochę nowego i trochę starego

Nowa różyczka o cudownym, mocnym zapachu, niestety bez etykietki, ale może ktoś z Was zna imię tej mocnej piękności?



Nie wszystkie róże zniosły z godnością prawie 2-tygodniowe opady.


Driakiew też nowa, bo ona woli raczej suche warunki, ale ponieważ ją lubię, więc co kilka lat kupuję kolejną, gdy mi wpadnie w ręce. Podobają mi się kwiaty w kolorze niebieskim, może dlatego, że nie jest ich zbyt wiele.

Pryzmy kompostowe zostały nareszcie zastąpione 3-komorowym kompostownikiem z prawdziwego zdarzenia. Otoczenie jeszcze wymaga trochę pracy, ale powoli zakątek z furtką przestaje być najbrzydszym zakątkiem działki.



Pomimo suszy języczka kwitnie wyjątkowo obficie, jak nigdy dotąd. Muszę ją jednak zamienić miejscami z rdestem, bo przestaje się mieścić pod kaliną na pniu. Ach, te plany, plany... może kiedyś uda się zrealizować.


A kalina Eskimo postanowiła ponownie zakwitnąć - jakby mało jej było w maju

Odnowiona ławeczka wróciła na swoje miejsce pod domkiem.



Nowe okiennice też mnie cieszą swoją zielenią.



Ogród spłakany deszczem tydzień temu.


Guzikowiec bardzo szybko przekwitł

W tej żółtej rudbekii z jasnym środeczkiem zakochałam się rok temu podczas wizyty w Ogrodzie Botanicznym UW, więc gdy tylko ją zobaczyłam w sklepie, od razu złapałam w objęcia

Rododendron coraz większy i większy, chyba niedługo dosięgnie żywotnika, chociaż dzieli je dystans kilku metrów ...

A teraz porcja zdjęć wczorajszych, gdy ponownie zaświeciło nad nami słońce
Zawilce otwierają pierwsze kwiatki - dla mnie to zwiastuny jesieni ...

Róże z pomidorami ...



Moja ulubiona rabata - może dlatego, że najbardziej uporządkowana. Poza tym, nie stwarza problemów z pielęgnacją, powstała kilka lat temu w miejscu, które wcześniej było przez ćwierć wieku regularnie koszone, dzięki czemu perz zupełnie zanikł. Pielenie więc tej grządki, to prawdziwa przyjemność. Inaczej się ma sprawa z rabatami zakładanymi na początku istnienia działki, na zaoranej dawnej łące - tam dotąd nie udało mi się pozbyć perzu, pomimo dokładnego przekopywania co parę lat. Czasami myślę, że mniej bym się narobiła zakładając nowe rabaty na miejscu trawnika, a na obecnych siejąc trawę, niż usiłując dbać o obecny stan rzeczy, ale cóż, aż taka odważna nie jestem



Przeprosiłam się z lwią paszczą - taka wesoła jest

Można zbierać, już ...