Zaglądam Przebiśniegi masz już w ładnych kępkach.

Asiu, mam duże zaległości, ale mimo zimna wiosna u ciebie juz jest
U nas też z doskoku praca, ciągle ciepła brak. Dobrze, że zdrówko wraca

Wena wróci. Teraz nie dość, że przedwiośnie i naturalne wyczerpanie sił witalnych organizmu, to jeszcze rzeczywistość mocno skrzeczy.
To moment, kiedy da się czerpać drobinki radości malutką łyżeczką. I trzeba ro robić jak najczęściej. Na czerpanie chochlą trochę musimy poczekać. Ale mamy cierpliwość. Doczekamy.

Asiu, trochę tej wczesnej wiosny już widać. Żeby nie było tak zimno to na pewno byłoby więcej zwiastunów.
Paprocie zimozielone są piękne. Ja mam tylko nerecznicę ale też ją lubię.
Szczurki mądre zwierzaki. Na pewno będą Was zaskakiwać pomysłami.

Asiu, Hania pięknie napisała. Łyżeczka to już czasem coś, choćby nawet na chwilę. Piękne przebiśniegi. Pozdrawiam!

Asiu, wiosnę już u Ciebie widać, takie malutkie kwiatuszki , a ciepło się na sercu robi i chociaż na chwilę zapomina się o tej naszej rzeczywistości. Pięknie Hania napisała o tych drobinkach radości. Trzymaj się i omijaj grypy żołądkowe i inne. Pozdrawiam.

Też mnie się spodobało, jak Hania nam łyżeczki doradza, piękne
Asiu dużo słonka

Co tam u ciebie? Przyroda na pewno budzi się do życia.

Co do tawulca to mogę Asię wyręczyć. Tawulec nie jest kolczasty. Starsze egzemplarze mają spokojnie do 1,5 metra średnicy. Jak gęsto sadzić - wydaje mi się, że 1 m będzie ok. Na efekt nie będzie trzeba czekać wieków, a potem spokojnie można go przycinać.

U mnie też te dzikuski żółte się pokazują

Asiu zdrówka dla Was wszystkich

Asiu, fajnie, że masz krokuski. Życzę zdowia i ciepełka Dziękuję za odpowiedź z tawulcem, dziękuję też Gosialuk Myślę, że posadzę tak co 80 cm, nie mam tam patelni. Co 1,5 metra to pewnie byłoby dobrze, ale ile musiałabym czekać sezonów, aby się spotkały?

Oj, kurujcie się . Dobrze, że już rusza wiosna, człowiekowi od razu lepiej

Asiu, zdrowka i sily zycze, kurujcie sie,

Asiu, już koniec marca, jeszcze chwilę i zrobi się cieplej, wszystkie choróbska się skończą.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo zdrówka dla wszystkich.

Asiu, zdrówka dla wszystkich. Oby do ciepełka.

Pakuj w dzieci witaminy!!!
Szkoda bidoków
Zdrówka życzę!

Pozdrawiam i zdrowia dla was wszystkich.

U nas bardzo podobnie przy czym to ja najczęściej chora. Dom zarasta o ogrodzie nie wspomnę nawet.

Koniec chorowania ! Wracamy cieszyć się ogrodem

[...]

A dzieci, jak mówi Hania , odchorują swoje i będziesz miała inne zmartwienia
Buziaki i oby do wiosny

To samo pomyślałam .
Z chorobami dziecka trudno się zmagać, bo człowiek jest bezsilny (jeśli nie jest lekarzem).
I sobie myśli człowiek - gdy dzieciak wyjdzie z tego wieku, nabierze odporności - to będzie pięknie! No i jest - kilka lat . Potem zaczynasz mieć do czynienia z innym gatunkiem człowieka - NASTOLATKIEM . A to już całkowicie nowy i zaskakujący (mimo, że się człowiek zawczasu lekturą próbuje przygotować) etap w życiu rodzica i cholernie trudne doświadczenie .