No właśnie, z lekkim niepokojem na szklarnię zerkam, przeżyła już nie jedną wichurę. Konstrukcja jest bardzo stabilna, ale jak wiatr zawieje pod dziwnym kątem to nie wiem, czy jakiegoś kawałka poliwęglanu nie poderwie. A wieje cały czas, tylko odrobinę lżej niż w nocy.
Mężaty właśnie na kolejną akcję strażacką pojechał.
Naprawdę dość mam już tych anomalii pogodowych.

Chyba w całym kraju taka pogoda parszywa U nas też wieje, szczęśliwie ciut mniej niż ostatnio, no i prąd mamy póki co

U nas wiało 100 km/h. Pół nocy nie spałam przez ten wiatr. Na szczęście szkód nie ma.

U nas zaczęło się najgorsze koło 3 w nocy. Pioruny takie, że jasno jak w dzień było. Wichura koszmarna, ale z temperaturą koło 8 stopni na plusie, a do tego grad na zmianę z ulewą. W lutym to co najmniej nienormalne zjawisko. Burza po pół godzinie poszła dalej, ale wiatr nad ranem wrócił i tak dmucha do teraz naprzemiennie z deszczem. Koło domu już nic więcej nie ucierpiało, ale mężaty jak wyjechał na pierwszą akcję to cały czas jeździ i usuwa drzewa z różnych miejsc. Podobno wiatr ma się teraz uspokoić, by nad ranem koło 5tej wrócić z nową siłą... Zdecydowanie wolałabym normalny mroźny, śnieżny luty.

Chyba wszyscy by woleli. Nadmiar dramatyzmu w pogodzie wzbudza silny niepokój.

Chyba tak Haniu...
Odwiedziłam dzisiaj "moje" łąki i tu też dramatyzm w pełnej krasie. Takiej wody jeszcze tu nie wiedziałam, w tym momencie mogłabym napisać, że to "moje jeziora", w dodatku dość głębokie.
Temu miejscu woda nie zaszkodzi, przynajmniej przyroda odpocznie trochę od wszędobylskich ostatnio kładów. Wszystkie dojścia i dojazdy zostały odcięte. Żurawie i inne skrzydlate wyglądały na zadowolone. Nie zazdroszczę jednak tym, którzy nierozważnie postanowili stawiać domy w pobliżu takich miejsc.

Przedwczoraj spacerowałam kilka kilometrów dalej i sytuacja jest podobna. Pozostałości starorzecza na całej długości(nie tak jak do tej pory punktowo) łączą się z głównym korytem Warty. Po weekendzie, jeżeli wiatr pozwoli zajadę jeszcze kawałek dalej, ciekawi mnie jaki tam widok zastanę.

Pięknie ale też trochę strasznie.

Piękne widoki i niepokojące... U nas podobnie się krajobraz zmienia, niczego dobrego to nie wróży
Na Kaszubach wieje i leje znowu, niektórzy prognozują powtórkę z 2017, mam nadzieję, że do tego nie dojdzie. Póki co prąd i wodę mamy
Zuza - trzymajcie się i szacun dla Małżonka, nie wiem czy On OSP czy SP, ale strasznie tych chłopaków podziwiam za ducha

Też mam takie same jak Wy wrażenie kiedy oglądam te zdjęcia. Może tym razem nie będzie tak źle. A za Twojego eMa trzymam kciuki aby nie miał zbyt dużo pracy. Nieasowita odpowiedzialność na nim spoczywa, o umiejętnościach, niezwykłej dporności na stres, odwadze i wielu innych rzeczach nie piszę bo były by to truizmy. Ale niebezpiecznie też tam jest. Tfu,tfu, tfu przez lewe ramię.
Mój bratanek zdaje w tym roku maturę i chce być właśnie strażakiem