EWciu samych szczęśliwych chwil w nowym roku i dużo sukcesów ogrodniczych

Ewciu, również w 2012 Roku wszystkiego najpiękniejszego i sił potrzebnych do realizacji marzeń
Ps. Ja już trochę inaczej (ku mojej radości) wyglądam niż na pokazywanych zdjęciach
Może po prostu przyjdzie okazja się spotkać gdzieś, kiedyś.....

Witaj Ewo właśnie przejrzałem Twój cudowny świat .
Piękne miejsce z duszą i na dodatek ten stary dom który ma swoja historię.
Twój zakątek kojarzy mi się z serialem '' Dom nad rozlewiskiem "
podobny klimat : spokój i sielsko
Pozazdrościć tylko

Pszczółko droga, oglądając Twój ogród i niektóre zakątki domu znajduję to, czego szukam w życiu - harmonię i sielskość... nie ma mowy, w takim otoczeniu człowiekowi od razu poprawia się nastrój... gratuluję, że udało Ci się to osiągnąć
ps. dziś na południowej ścianie elewacji domu dostrzegłam opalającą się pszczołę... śpiąca trochę, ale aktywna... idzie wiosna!

Hej, Pszczółko. Jak tam twoje plany nasadzeń? Zaakceptowałaś wersję Danusi czy planujesz coś pozmieniać? A może na razie ogród co nieco w odstawkę poszedł?
Ależ u mnie dzisiaj wieje! U Ciebie pewnie też?

Witam zacnych Gości!

Na razie cierpię po interwencji dentysty. Myślę nad cisami (dzień i noc). Ale kombinuję włączenie rabaty wyspowej do całości. Wizja lokalna w sobotę. W sobotę jadę też do jednej szkółki na rozmowę o cisach. Jak tak dalej pójdzie, to zacznę prace ogrodowe. Na razie porządkujemy jeszcze kamienie i żwir.

Co do pszczół: to ocieplenie i halny, i słońce niestety nie są dobre, pszczoły się rozkłębiają, jakby teraz przyszła surowa zima, to będą miały ciężko. One w zimie utrzymują wysoką temperaturę w ulu, są w stanie takiego odrętwienia, zewnętrzne robotnice ogrzewają kłąb a potem umierają z wycieńczenia. O pszczołach mówimy bowiem, że one umierają albo giną. Pobierają niewielką ilośc pożywienia z plastrów i procesy metabolizmu są jakby spowolnione.

No oby ta przyroda się uspokoiła, bo szkoda tych wszystkich stworzeń i roślin

To prawda już za długo jest tak ciepło i robi się niebezpiecznie dla roślin, pszczół i pewnie i dla innych stworzeń.

Ewuniu, tak ślicznie mówisz o pszczołach. Ja też się strasznie martwię tą zwariowaną aurą, ale pocieszam się tylko, że przyroda zawsze się jakoś zregeneruje, ale pszczółki faktycznie mogą ucierpieć. A jak miodku nie będzie, to z kolei ja będę cierpieć... buuu...

Dawno nie pamiętam takiego roku. Było mokro latem, ale jesień nam wynagrodziła te niepogody

Tylko też się martwię co będzie dalej.