Może zamiast się martwić to zacznijmy prosić o dobrą pogodę .Co 5 ogrodniczek to nie jedna
Zaraz żywioły będą łaskawsze

Dzisiaj opowiem o tym, jak zostałam pszczelarzem. Już wiecie, że kupiliśmy dom w stanie opłakanym ale z pięknym zarośniętym ogrodem . Nieświadomi niczego mieszkaliśmy z kunami na strychu (my na dole, one na strychu, strasznie w nocy hałasowały i bałaganiły), przechodziliśmy koło żmij i padalców. Wieczorami tuptały jeże. Były też 3 ule, o istnieniu w nich życia nie mieliśmy pojęcia. Myśleliśmy, że to kolejne elementy do uporządkowania najbliższego otoczenia. Ale właśnie wiosną kiedyś zabraliśmy się za porządki w ogrodzie i otworzyliśmy ule. Widok był przerażający. Płakałam rzewnymi łzami. Wtedy jeszcze nie byliśmy pszczelarzami a ja myślałam, że to wszystko przez nas.


Nie wiem dlaczego padły. Z braku pokarmu pewnie. Najgorsza była ta porzucona w pośpiechu ramka (na zdjęciu) widać, jakby ktoś nie chciał, nie mógł jej z powrotem osadzić. A pszczoły próbowały nadbudowywać komórki i zabrakło im sił .... .

Ciekawie sie zaczyna . Czekam na więcej i jestem pewna że będzie bardzo ciekawie.

Ale pszczoły wróciły. Osadziliśmy nowe ule, przyjechały rodziny pszczele z Wujkiem i my w tym czasie dochowaliśmy się własnych pszczół. Okolica obfituje w pożytki pszczele i pszczelarzy nie brakuje. Pewnej soboty, może niedzieli w atmosferze kopania piłki przed domem i puszczania latawców w sadzie przyleciały 2 roje (przysiadły na latawcu, został on natychmiast porzucony). Te 2 rodziny pszczele postanowiły u nas zamieszkać.



I tak jest co roku. Zawsze jakiś rój przyleci. Ale są nasze słabsze, które umierają. I za każdym razem podczas ocieplenia (najczęściej w lutym) opukuję moje ule delikatnie i spoglądam na oczko - jak się pszczoły mają. Czy przeżyły?

Opowiadaj Ewo jak najwięcej o pszczołach, ich zwyczajach. Dla mnie to bardzo ciekawy temat a nie mam kogo pytać bo w moim kręgu znajomych i rodziny brak pszczelarzy. Dowiaduję się tylko trochę ciekawostek przy zakupie miodu

Czekam na dalszą część opowieści .........

Pszczoły są - jak mówią podania starożytne - stworzeniami boskimi. I coś w tym jest! Dlaczego o tym zapominamy? Wiele im zawdzięczamy.

Ewo, cóż to za roboczy weekend planujesz?

Piękna opowieść o pszczołach...
U mnie mój dziadziuś hodował pszczoły, niestety od kąd go nie ma nikt tego nie umie robić
i pozostały nam tylko puste ule i cały dobytek pszczelarza.
Ja niestety jestem uczulona na ugruzienia pszczół więc nawet nie mam co myśleć o przenisieniu ich
do mnie na nową działkę,
ale jak pamiętam miodzik z własnych uli to było to... poprostu pychota..

U nas było podobnie. Odkąd dziadka nie ma, nie ma miodu z własnej pasieki. Co prawda tato i ciocia byli przeszkoleni w tym fachu, ale nikt się nie podjął kontynuacji. A po drugie, jak dziadek zaczął chorować, to i pszczoły jakoś tak zmarniały.