Nie, fastigiata

Dziękuję Sylwio sama nie wierzę, że mam taki ogród, a było to, co na pierwszych stronach. Niedoskonały jest, ale cieszy mnie niezmiernie

Wczoraj M przyciął tuje (zaczal się trochę angażować, jupi!). Wyczyściłam, ale nie wszystkie. Okropna robota. Zostały mi te na zdjęciach niżej, przy berberysach już wyczyszczone i sypnelam im nawozu (dopiero).

[…]Może kiedyś usiądziemy i powiemy: tak, to jest to […]

Dziękuję Sylwio sama nie wierzę, że mam taki ogród, a było to, co na pierwszych stronach. Niedoskonały jest, ale cieszy mnie niezmiernie

Wczoraj M przyciął tuje (zaczal się trochę angażować, jupi!). Wyczyściłam, ale nie wszystkie. Okropna robota. Zostały mi te na zdjęciach niżej, przy berberysach już wyczyszczone i sypnelam im nawozu (dopiero).

Kilka fotek ku pamięci

Wchodzimy

Dziękuję, będę polował na Fastigiatę lub Frans Fontaine. Fajny artykuł szkółkarski mi się trafił z opisami odmian. W wieku dojrzałym korony nawet tych odmian kolumnowych robią się szerokie. Ale nie popadam w panikę, inaczej każde jedne drzewo było by zbyt duże. Albo bym musiał jedno duże na środku walnąć i nic więcej

Przyszłam do Twojego wątku kiedyś, na początku i już zostałam
Z przyjemnością patrzyłam na metamorfozę
Joann, kawał dobrej roboty, brawo

Piękna limonkowa zieleń

Joann, sądzę że Ty i wiele i wielu z nas może już teraz tak powiedzieć . Bo jeśli mamy dobrze zorganizowaną ogrodową przestrzeń, to to jest właśnie to!
A wypełnianie wytyczonych rabat roślinami to proces nieskończony . Również zmiany w tej przestrzeni to stałe zjawisko, bo mamy coraz większą wiedzę, doświadczenie i zmieniają się upodobania. Ważne jest tylko znajdować radość w tworzeniu, w procesie. Wtedy po każdej stworzonej rabacie, po każdym ładnie wytyczonym kanciku możemy mówić „to jest to!” .