Bogdziu, piękna opowieść o Twoim gościu w ogrodzie.... Do tego fajne zdjęcia. Szkoda, że trudno jest nam zrozumieć ptasi mowę, ale na pewno na pożegnanie „usłyszałaś„ wiele dobrych słów

Bożenko, to ja Ci dziękuję ! pozwalasz zatrzymać się w tym zwariowanym świecie, zobaczyć piękno wokół, poczuć radość. Dzisiaj to takie niezwykłe ... doprawdy zapominamy co jest ważne i jak życie szybko mija.....

Idzie faktycznie i pewnie bedzie moc pracy w ogrodzie . No i wyjazdy. Do Ciebie i Pszczółki i jej sasiadek bardzo bym chciała pojechac, ale u nich kilka dni to może chociaz do Ciebie.Jeszcze do Danusi ale to juz blisko mnie więc nie bedzie tak trudno się wybrac.



Idzie faktycznie i pewnie bedzie moc pracy w ogrodzie . No i wyjazdy. Do Ciebie i Pszczółki i jej sasiadek bardzo bym chciała pojechac, ale u nich kilka dni to może chociaz do Ciebie.Jeszcze do Danusi ale to juz blisko mnie więc nie bedzie tak trudno się wybrac.

Bogdziu, Aniu - ależ koniecznie musicie przyjechać. Jakoś musimy się poznać.

Bożenko, piękna opowięść o kani ilustrowana świetnymi zdjęciami... i z happy endem

Bożenko, Twoja historia o kani jest wzruszająca. Przypominasz mi moją niezwykłą kuzynkę, która podobnie jak Ty kocha zwierzęta. W swoim ogrodzie zaprzyjaźnia się ze wszystkim, co się rusza. Zwierzęta i ptaki czują się u niej, jak u Pana Boga za piecem i odwzajemniają jej sympatię. Ponieważ jest artystą plastykiem i fotografikiem robi piękne zdjęcia. Specjalnie dla Ciebie zaprzyjaźniony lisek i jeżyk.
Pozdrawiam serdecznie