Diagnozę Anpi można nominować na Komentarz Roku!

Hahaha czytam z przyjemnością Wasze komentarze- może trzeba umieścić ostrzegawczą nalepkę na forum i wymienić objawy, jakie podała Ania? A potem dodać, że najpoważniejszym skutkiem ubocznym jest rozkwit ogrodu i niekontrolowany przypływ endorfin oraz odnalezienie fantastycznej grupy wspierających, równie zielono-pozytywnie zakręconych osób?

Nie ma nic złego w hołubieniu takiemu nałogowi, o ile nie przybiera już karykaturalnych, ekstremalnych form. Część wymienionych objawów w jakimś stopniu znajduję u siebie, chociaż nie wyobrażam sobie ukrywania moich zakupów przed nikim, bo to by było trochę tak, jakbym wstydziła się tego, co robię Podobnie jak Judith uważam, że trzeba pozwolić i sobie i drugiej połówce na realizowanie siebie poprzez twórcze pasje. Ja nie kręcę nosem na zakup perkusji, motocykla, czy nowej grubościówki do warsztatu, bo wiem że te aktywności są wpisane w DNA Szymona Mało tego, nie tylko "łaskawie" nie kręcę nosem, wręcz go do tego zachęcam, bo wiem, jaką przyjemność mu to sprawia i dopóki nie naraża to naszego domowego budżetu, w czym problem? Jestem tą szczęściarą, że u nas to działa w obie strony, wzajemnie się zachęcamy i cieszymy szczęściem drugiej osoby.

Przypomnę post z 3 grudnia, bo bardzo na temat był

Łoooo Matko ale się uśmiałam tyż należę do tych z nałogami co prawda bez nałogowego picia ale reszta OOOOO tak. Co zrobić czasami sama stoję się i śmieję trzymając garść dużą oczywiście roślin iiiiiiii gdzie to upchnąć .No nic wracam do wątku od początku bo od końca ze śmiechu się nie da Pozdrawim

Hej Zawitko, miło że do nas zawit(k)ałaś O to chodzi właśnie, żeby się z tych naszych przywar czasem obśmiać

Hej. Zaintrygował mnie Twój wpis u Hani ,że z łódzkiego jesteś. Ja też. Napiszesz jakie okolice? Może blisko gdzieś.

Darecka napisał(a)

Przypomnę post z 3 grudnia, bo bardzo na temat był

Kiedy zdarza nam się być w większym rodzinnym gronie w jakimś centrum handlowym, to cała rodzina już wie, że jeśli się tam zagubię, to są tylko dwa działy, w których można mnie znaleźć. Jeden to "Ogród", a drugi "Elektronarzędzia". Tylko w nich czuję drganie serca i wewnętrzną radość.

Margerytka40 napisał(a)

Hej. Zaintrygował mnie Twój wpis u Hani ,że z łódzkiego jesteś. Ja też. Napiszesz jakie okolice? Może blisko gdzieś.

Cześć Asiu! Urzęduję w Zduńskiej Woli- mieścince, która zdobyła sławę po tym, jak rowerzysta chciał opchnąć na złomie pocisk z granatnika

https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,30132794,59-latek-ze-zdunskiej-woli-chcial-sprzedac-na-zlomie-pocisk.html

A Ty skąd pochodzisz?

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Kiedy zdarza nam się być w większym rodzinnym gronie w jakimś centrum handlowym, to cała rodzina już wie, że jeśli się tam zagubię, to są tylko dwa działy, w których można mnie znaleźć. Jeden to "Ogród", a drugi "Elektronarzędzia". Tylko w nich czuję drganie serca i wewnętrzną radość.

Ten pierwszy dział mnie nie dziwi, za ten drugi podziwiam

Judith napisał(a)

Dziewczyny, muszę zaprotestować .
Ukrywanie zakupów jest sankcjonowaniem mężowego prawa weta. No przecież zgadzamy się, że takowego być nie może, bo oboje małżonkowie mają identyczne prawa w kwestii domowego budżetu i to niezależnie od tego, kto pracuje. Jeśli któryś małżonek uważa inaczej, mus go wyedukować .
Rozwiązaniem jest miesięczny budżet ogrodowy i pilnowanie go (a to leży w interesie całej rodziny, bo zbyt duży wydatek na jedną rzecz może spowodować brak możliwości realizacji innych potrzeb w danym miesiącu). Nie wyobrażam sobie ukrywania zakupów przed mężem, tak jak nie wyobrażam sobie, by on miał ukrywać przede mną fakt kupienia desek na jakiś swój stolarski projekt czy zakup nowych portek .

Równe prawa małżonków w kwestii domowego budżetu, niezależnie od tego, kto pracuje, mi także wydawały się sprawą oczywistą. Jednak wieloletnie czytanie tego forum, wiele razy uświadomiło mi się, że to co powinno być oczywiste, oczywiste jednak nie jest. To smutne, ale na forum widac to bardzo wyraźnie. Temat "ukrywania doniczek przez forumowiczki" wielokrotnie powraca w naszych domowych dyskusjach o równouprawnieniu.
Bardzo cenię sobie to forum za to, że poza tematami ogrodniczymi, pozwala mi zobaczyć, że świat jest inny niż mi się wydaje.