a u mnie taki biały rh tez kwitnie - mniej obficie, ale jednak
rozplenica w słońcu to zawsze uroczy widok. No i masz własne grzyby! Ale super!

Aga ale ładnie! I własne grzyby! Wow To chyba podgrzybek zajączek tak zwany jadalny w każdym razie! Wrzosowisko wymiata! Nie marzną Ci te wrzosy? Może czas najechać na Aldi, bo jak dotąd nie miałam z nimi szczęścia...
pozdrawiam!!

Witam gości
Ewo, tak te drzewa są właśnie moje i to jest ich największy urok.

Agata, miło, że wpadłaś. Co tam u Ciebie? Jak zdrówko? Mało ostatnio biegam po wątkach, pracowity okres i mniej czasu na pogaduchy.

Karolina, możliwe .ze zajączek, jakos go tam mój tato nazwał, ale nie pamiętam dokłądnie. W Aldiku co roku są tylko te różowe wrzosy i białe wrzośce. Nic mi nie zmarzło, ale ja po pierwszych przymrozkach jadę z przyczepką do lasu i przywożę gałęzie świerkowe i nakrywam. I tak ich pod śniegiem nie widać, a zawsze pewność, że przeżyją. Tylko, że w tym roku już były w sprzedaży jakiś miesiąc temu, więc już nie kupisz.

Hej Aga, dzięki za info! Trudno, i tak miejsca nie mam... a za rok może akurat się zwolni, albo kawałek działki dokupimy i będę miała miejsce

pozdrawiam!!

piękne drzewa, ładnie opisana do nich miłośc i same pyszne grzyby, do tego własne!

Irenko, ale kani nie zbieram, zawsze mam obawy. Raz jadłam, ale ile się przy tym namęczyłam, tylko ja wiem. Więcej nie chcę. Za dużo stresu. Choćby była najsmaczniejsza...

Agnieszka kupiłam sobie te rękawice w Aldi, które zachwalałaś jak byliśmy u Kapiasów.
Rzeczywiście są świetnie, dzięki

Piękne drzewa i wrzosy i nawet na rh nie ma powodu do narzekan. pozdrawiam.

sylllwia napisał(a)

Agnieszka kupiłam sobie te rękawice w Aldi, które zachwalałaś jak byliśmy u Kapiasów.
Rzeczywiście są świetnie, dzięki

Proszę bardzo. Cieszę się, że się spodobały. Różnica w jakości jest ogromna.

Bogdzia napisał(a)

Piękne drzewa i wrzosy i nawet na rh nie ma powodu do narzekan. pozdrawiam.

Takie słowa od Bogdzi to ogromna pochwała. Najlepsze w tym wszystkim jest to, że mój ogród sam sobie radzi jeśli chodzi o przetrwanie, tzn. nie pryskam, nie nawożę (no może raz na kilka lat coś zdążę sypnąć niektórym roślinom, ale większość nawozu jeszcze nie widziała) i jakaś równowaga chyba istnieje, bo jakoś sobie radzą te roślinki. Ciekawe jak długo jest to możliwe.