Fajne zdjecia i ten kontrast między jednym i drugim ( cieniem i słońcem)- świetny , a trawy bardzo dorodne , wielkie kępy.

I jeszcze to na deser

Pysznie wygląda ten deser, sprawdzam, czy tak samo smakuje
Mniam, mniam...

Duża wilgotność musiała u Ciebie być przed tymi przymrozkami, skoro tak pięknie szron (szadź?) się osadza. Ale jakie to piękne!

Witaj Agnieszko... Wspaniale uchwyciłaś ogród, jest niesamowity... A trawy są cudowne... Czekam, kiedy u mnie takie będą, albo chociaż podobne...

śliczne zdjęcia. Masz oko dziewczyno.
Ostatnio M. kupił nam aparat, chyba dobry ( nie znam się wcale)- canon eos 550. Ciesze się, i marzę że kiedyś będą mi wychodziły też takie piękne zdjęciaZ tymi wiśniami jest dziwna sprawa- u nas tez nie rodzą, jedynie Sabina wydaje się obiecująca. Rosną jak wściekłe, kwitną a potem 5 owoców na krzyż.

Pytaliśmy sadowników- mówią że teraz nowe odmiany tak mają- całe sady się nie udają, są mało plenne. Co któreś drzewko się sprawdza i że często nie zależy to od odmiany.
Polecał szukac starych wiśni, silnie rosnących, takich co daja odrosty korzeniowe.

M. przypomniał sobie że jako dzieciak biegał po swoich okolicach ( Warszwa- Stegny, Służew) i że tam były smaczne, wielkie wiśnie. Na wiosnę tam pojechaliśmy i wykopaliśmy sporo odrostów z wiśni które ostały się nad terenami zielonymi przy rzeczce nazywanej w okolicy Smródką ( M. 20 lat temu pływał na niej na styropianie i popijali tę wodę bo super się po niej odbijało benzyną). Wszystkie sadzonki się przyjeły, miały ładne liście i 1 drzewko nawet owocowało. Dla nas zostawiamy 2 drzewa, reszta idzie do rodziców i znajomych. Jak coś zostanie, mogę się podzielić
Od biedy moge tez powtórzyć kopanie na d Smródką, ale troche się tego boję, bo spacerowicze patrzyli na nas jakbyśmy zakopywali tam jakiś zwłoki. Spodziewaliśmy się Straży Miejskiej na horyzoncie.

Tess, i jak smakowało? To na surowo straszna kwasota, ale w herbatce mniam.

Ania, miło, ze wpadłaś

Dorkow0, dzięki za miłe słowa, ale chyba przesadzone, to szron dodał uroku.

Magnolio, oka mam nawet dwa A tak poważnie, czuję się zawstydzona i uważam, że nie zasłużyłam, to tylko piękno przyrody.

Ja mam chyba podobne drzewka od teściów. Niezawodna stara odmiana, albo z pestki albo z korzenia, bo wykopana spod takiej właśnie wiśni. Ale jeśli jakieś Ci zostanie, a wybierzemy się na Warszawę, to na pewno Ci je skradnę (jak Cię znajdę ). Kopania już nie powtarzajcie, za dużo stresu, niechcący można się wplątać w jakieś nieswoje zwłoki.

Jak fajnie, że M kupił Wam aparat! Ja tak się męczę z podjęciem decyzji, ze chwilami poddaję się i myślę, kupię lepszy kompakt i nie będę się głowić. Po co ja tak roztrząsam, co za głupi charakter.

A z tym pływaniem na styropianie i innymi szaleństwami, zastanawiam się czy nasze dzieci będą miały co wspominać z dzieciństwa, chodzi mi o takie wariactwa, których szaleństwo dopiero później do człowieka dociera.

jak będziecie jechać do nas, to wysmażę Ci mapkę i traficie.

Tak, mój M. ma masę takich wspomnień, o wiele więcej niż ja i napewno niż nasze dzieci będą miały. Tego te żałuję i czasem pozwalam im na małe, nieodpowiedzialne zachowania ( za co mój M. bardzo mnie krytykuje- zapomniał już że najfajniej się sika z drzewa, a najsmaczniejsza cebula jest z działki u sąsiada)

co do aparatu- nie wiem czy to dobry wybór, muszę zaufać.