Ja nie widziałam, Monia - kwiatholandii - pisała, ale myślę, że to może być Mariken. Dostałam ofertę szkółki Byczkowskich, ale ceny ... obłędne. www.plante.pl też chyba mają - ogólnie ten miłorząb jest drogi. Mogę sobie pozwolić na tylko jeden rocznie niestety, tak samo jak na kulkę cisową na pniu. Obiecałam sobie, że jedną rocznie sobie kupię, nie więcej. Czasami żałuję, że mam tak wielki ogród. Za to moje dzieci mają borówcowy raj.

Ogrod wielki, piekny trzeba sie cieszyc a z tymi cenami cisów to naprawde jest b. róznie. N adolnym Slasku, w miejscowosci, skad pochodzi mąż znalazłam centrum ogrodnicze, a w nim ogromną ilość cisów już wiekszość w formie stożków( oczywiscie do korekty), ale piękne, wysokie ok. 160cm, 170cm i naprawde bujne cena od 120zldo 150zl-ale z gruntu. Teraz mysle, jak sobe ze dwa sprowadzic

To kupuj ile się da. Tutaj w okolicach Poznania nie znalazłam takich. Może nie znam, ale szkółki mam trochę "obcykane". Ciężko dostać formowanie cisy. Nabyłam teraz taką chorobę, że jak widzę cisa lub bukszpana, z którego coś da się zrobić, natychmiast kupuję, nawet małego. Mam już nawet taką malutką szkółkę czekającą na posadzenie.
Dzisiaj podcięłam buka purpurea, co o niego średnio dbałam, bo kupiłam jako pendula, ale mnie oszukano i wcale pendula nie jest tylko jest zwykły. Jak zobaczyłam u Danusi jej buka natychmiast zaczęłam się nim opiekować i patrzeć na niego z nieco innej strony. Faktycznie jest piękny. Odbija ze starego drewna, praktycznie nie choruje i wbrew opiniom rośnie na podmokłej ziemi. Doceniam to forum ogromnie, bo wiem że dzieciom zostawię spuściznę w postaci cennych roślin, nie wymagających specjalnego traktowania.

No pięknie, z tym bukiem, mi tez sie bardzo podobają i zastanawiałam si eczyy warto sadzic na tych "moczarach", ale piszesz, ze rosna to moze zaryzykuje z jakims jednym. A ta cisy to chciałam tej jesieni sprowadzic, takze jak sie uda to bedziemy ogladac.

Cisy są piękne. Śmiać mi się chce i zarazem dziwię się sobie, ale przed Ogrodowiskiem miałam kilka cisów i tak sobie o nie dbałam. Rosły ku mojemu zdziwieniu. Teraz zwracam na nie uwagę i jakby gorzej z nimi. Dziwne co? To samo mam z bukszpanami.
Jedno jest pewne, zupełnie nie wiedziałam, że w dużym ogrodzie trzeba sadzić rośliny grupami. Staram się teraz to jakoś uporządkować, poprzesadzać, żeby miało ręce i nogi, ale mam wszystkiego po trochu i mnie to denerwuje. Człowiek uczy się na błędach.

Nabyłam w drodze zakupu żurawki dzisiaj:



i miłorząb mi się trafił, ale mały więc nie wiem gdzie go posadzić:



Nie umiem obrócić tego zdjęcia. Jak przekręcam aparat i mam pionowe to automat przekręca je w poziom.

Super te żurawki,ciekawy kolor.

Uf, jest cudnie w Twoim ogrodzie, witaj Monika, dopiero dzisiaj dotarłam do Ciebie, ogród duży, pracy dużo, dużo roślin, sporo kasy na nie, sporo lat czekania na efekt, ale warto. Znam to z autopsji, dzieci moje też były szczęsliwe w okresie bytności domowej, imprezy domowe, ogrodowe, czsami to miałam wrażenie, że kolonia przyjechała do nas. Dorosli, skończyli studia i wyjechali w świat.Przez chwilę było im dobrze w blokach, teraz myślą by zamieszkać w domku z ogródkiem. Z tego się nie wyrasta to zostaje w człowieku. Ja też tylko sama w ogrodzie pracuję, traktuję to jak terapię. Ja też chcę mieć taki lub podobnie piekny ogród, podziwiam i pozdrawiam. Krysia

Ogrodowo po deszczu:

A ten rojnik ... uhmm ... co mam napisać?



Taras: