Poczytałam o waszych dzieciaczkach. o jak to juz dawno było. Dzieci w waszym wieku a od niektórych starsze i wnuki już dorastają. Nie mam o czym w tym temacie napisac.Pozdrawiam uczestników rozmowy.

Miłego głaskania zwierzątek i powrotu suchą stopą.

Równowaga w przyrodzie musi być. Laurka późniejszym zachowaniem wynagrodziła nam pierwsze tygodnie życia. Ona jest wcześniakiem z 27 tyg., ważyła 950 g i miała wrodzone obustronne zapalenie płuc. 10 dni na respiratorze, szpikowana morfiną i środkami uspokajającymi, żeby nie wyrywała rurki. Pierwsze posiłki to były 2ml mleka strzykawką co 3 godziny.
Potem retinopatia galopująca, pilna operacja, pełna narkoza na 1,5 kilowym ciałku i strach, czy dobrze się wybudzi, czy nie wróci na respirator. I czy będzie widzieć.
Przetaczanie krwi z powodu anemii i leki, żeby uniknąć kolejnych.
Strach o zamknięcie przewodu Botalla, strach o trawienie (martwicze zapalenie jelit to groźna i częsta przypadłość u takich wcześniaków), strach o mózg (były małe wylewy), strach, czy sepsa nie wejdzie przez te wszystkie rurki, strach o płuca, tak zmasakrowane na wstępie, strach, co powie okulistka.
Miesiąc na OIOMIE, kilkoro dzieci, które nie dały rady, ludzkie tragedie.
Dwa miesiące w szpitalu, w rytmie maszyn monitorujących oddech, wśród pikania, które się po jakimś czasie już ignoruje. Jak saturacja spada, to się dziecko klepie, żeby sobie przypomniało, że ma oddychać. A jak maszyny wariują, a dziecko wygląda normalnie, to trzeba wyłączyć alarm i poprawić przewód.
Nauka jedzenia. Takie wcześniaki nie potrafią połykać i oddychać jednocześnie. Jedzenie 15 ml przez 20 minut, ona była mokra i my.

Do domu wyszliśmy z ważącym 1,8 kg zawiniątkiem i plikiem skierowań do specjalistów. I niepokojem o każdy etap rozwoju.
Dzisiaj nikt nie wierzy, że Laura ma taką przeszłość.



Ale czaderska minka



ma się rozumieć...teściowa to teściowa

oj, dziewczyny, kiedyś wy będziecie teściowymi, nie myślcie stereotypowo

moja była wspaniała, brak mi jej

GabiK to przeszliście swoje...moja młodsza też wcześniak ale z 34 tygodnia i bez takich obciążeń chociaż niektóre wspomniane przez Ciebie zagadnienia nie są mi obce... Swojego stresu z tamtego czasu nie zapomnę więć mogę sobie wyobrazić co przeszliście. I tak jak piszesz czeka się na każdy etap rozwoju takiego dziecka jeszcze bardziej i z jeszcze większą obawą. Cieszę się że Laurka tak ładnie wszystko nadrobiła, buziaki dla niej
Mówią że wcześniaki są silne no i jak patrzę na moją to coś w tym jest, waleczna od początku

Agatko urocze zdjęcie ale Tessa ma śliczne oczęta

o kurczę, ja już lecę- nie zauważyłam , ktora godzina...
Widzisz Agatko jak nam u Ciebie dobrze? Zmykam...



tak wyglądała:

dalej nie idę ... nie czytam ... zostaję i patrzę na słodziaka ... cudowna )))!!!!

jako mam 16 latki wspomnienie przez Gabi o równowadze w przyrodzie chyba mnie wystraszyło ... dziecko urodziło się w prawie normalnym 35 tygodniu ... nie mam za sobą nieprzespanej nocy ... u kilkulatki okres budzenia się świadomości społecznej i charakteru potocznie rzecz ujmując przeszedł bezboleśnie nie licząc towarzyszącej temu anginy w fazie ciągłej ... bycie nastolatką tfu tfu przez wszystkie posiadane ramiona bez efektów specjalnych ... i teraz mam pietra przed tzw młodością ))) ... mój czas bycia teściową zapowiada się być może ciekawie ))) ... jak na razie pierwsza miłość mineła bo "on robił fryzurę dłużej niż ona " )) a jej to zajmuje sporo ...

I znowu impresje ogrodowe