Trafiłam na Twoje pytanie o kwiatki w lazurowym, odpowiadam u Ciebie to len trwały. Bylina, która pięknie się rozsiewa.

Agato, pamiętasz taki wierszyk dla dzieci:

Naplotkowała sosna,
że już się zbliża wiosna
kret skrzywił się ponuro.... itd,
Tak mi się skojarzył z ogrodowiskowym ożywieniem wobec jawnych dowód zbliżania.

Popełnilismy Twój sernik kolejny raz, a w zasadzie Najstarszy już całkiem sam popełnił. Jego Babcia, a moja Tesciowa uważa, że "męczymy dzieciaka", co oznacza, ze Najstarszy pownien ten sernik dostać podstawiony pod nos, a nie robić samodzielnie. Ale on lubi. A jak się wczoraj chciał odstresować to usmażył nalesniki, chociaz nie były potrzebne. Ale moja Teściowa i tak uważa, ze chłopczyk w jego wieku powinien umieć sobie wody nalać i wystarczy. Co stoi w jawnej sprzeczności z tym jak wychowała własnych synów, bo wychowała ich doskonale i potrafią niemal wszystko. Ale wnuki to już widać insza inszość.



Agato, pamiętasz taki wierszyk dla dzieci:

I jak sernik? Coraz lepszy? Młody zapowiada się na jakąś sławę kulinarną! Grunt to pasja w tym zawodzie. A Ty będziesz miała dania a la cart w domu. Żyć nie umierac.
Moja Mama tez jakby dla swojej wnuczki bardziej pobłażliwa niż ja pamiętam z dzieciństwa, ale zazwyczaj dziadkowie pociechy widzą raz na jakiś czas, to rozpieszczanie przychodzi im nieco łatwiej niż biednym rodzicom, którzy swoje bestie muszą uczyć życia 24h na dobę.
A u Was wiosnę już widac czy jeszcze nie bardzo?

Agatko, dzięki za pierwszy wiosenny kwiat, tym samym wiosna musi już nadejść

Ładnie ten len się wychylił zza tui......codziennie będę kukać czy oznaki wiosny w pełni nadchodzą

Cebulowe śpią jeszcze solidnie, ale moje rozchodniki już pokazują swoje rozetki w ziemi





Agato, pamiętasz taki wierszyk dla dzieci:

I jak sernik? Coraz lepszy? Młody zapowiada się na jakąś sławę kulinarną! Grunt to pasja w tym zawodzie. A Ty będziesz miała dania a la cart w domu. Żyć nie umierac.
Moja Mama tez jakby dla swojej wnuczki bardziej pobłażliwa niż ja pamiętam z dzieciństwa, ale zazwyczaj dziadkowie pociechy widzą raz na jakiś czas, to rozpieszczanie przychodzi im nieco łatwiej niż biednym rodzicom, którzy swoje bestie muszą uczyć życia 24h na dobę.
A u Was wiosnę już widac czy jeszcze nie bardzo?

Byłby coraz lepszy zapewne, gdybyśmy dopadli prawdziwego sera. Jest i tak bardzo dobry. A kiedyś tę wersję najprawdziwszą też przetestujemy, ale trzebaby do rosyjskiego sklepu pojechać po normalny ser.

Mnie się nie wydaje, żeby to był jego zawód w przyszłosci. On po prostu lubi jeść. Zwłaszcza dobre rzeczy.

Rozpieszczanie - ale to chyba tak powinno być z babciami. Wtedy mają swój niepowtarzalny babciowy urok. Tu mi się z kolei kojarzy "u babci jest słodko, świat pachnie szarlotką..."