Niesamowite te Twoje wspominki jak najlepszy serial i masa ciekawych, trafnych spostrzeżeń

rok 2016

Ogrodowisko - ja nadal czytam ulubione wątki, wymieniamy uwagi, trochę ubywa starych znajomych ale znów przybywa.
Klarują się znajomości.

Ja już stoję na nogach dość pewnie i snuję ogrodowe plany co do ogrodu ale i nowych możliwości jakie posiadam w zakresie ogrodu jagodnika i warzywnych skrzyń.

Już dojrzałam a i mam więcej czasu - sam ogród to dla mnie za mało - bukiet kwiatów jakiś taki mizerny nie - muszę chodzić na łąki - i ogród w którym nie ma co skubnąć jakiś wydaje mi się smętny - jagodnik to najlepsze rozwiązanie by skubania było dość.

Jakby tego było mało na rok 2016 już początkiem roku uzgadniamy wyprawę do Anglii samooochodem . Noo tak to można zaczynać rok o tym później.

Pod wpływem ogrodowiska kupuję coraz więcej roślin - no muszę to przyznać. Nie tylko róże ale inne jak tam leci po kolei co kwitnie od marca.

Żeby się usprawiedliwić produkuję coraz więcej roślin sama.

I to mi zostało do dziś z tym, że kupuje już coraz mniej....chyba .


Końcem maja odwiedzam po tzw drodze ogród Kasi Bellingham którą zna wiele osób a ja znam z wycieczki angielskiej na której byłam 3 lata wstecz.
Jej styl zawsze robił na mnie wrażenie.

szklarnia marzenie

wspólna pasja bratki jak bratki ale ta półeczka i doniczki to się całość nazywa

w czerwcu układam róże i już myślami jestem w Anglii .

Anglia 2016 to była wyprawa - dosłownie.
Przygotowywana przez kilka wspólnych spotkań .
Dzidka, Konrad, Andrzej i ja - mamy być zgodni przez kilka dni .
To była wyjątkowa wyprawa bo nie wycieczka która ma swoje prawa. My byliśmy pozbawieni barier jakie ma grupa czyli np.2 godziny w ogrodzie i tyle.
Było tylko jedno ale - Konrad po raz pierwszy miał jechać nie po tej stronie co trzeba - i...poszło znakomicie.
Najpierw ogród słynnego Pieta w Holandii - koniec czerwca a i tak jest wspaniale.

Pamiątkowe zdjęcie z Aniją - ja robię fotki to mnie nie ma
ale jak wszyscy są zadowoleni- radość ogrodnicza

Potem emocje nocleg w porcie i przeprawa promem - wszystko poszło dobrze a ja czułam się jak dawni żeglarze widząc białe klify w Dover znaczy jestem w domu .

Nie będę opisywać ogrodów bo ich było sporo - w drodze powrotnej zastanawialiśmy się jak to zwykle który ogród zrobił największe wrażenie - ja nigdy nie mam faworyta bo w każdym coś tam było wyjątkowego.

Jakie tym razem wrażenia z podróży - co zmieniam w ogrodzie?
- wprowadzam wysokie byliny - nie wiem dlaczego tak unikałam
- lepiej podpierać rośliny
- nie sadzę piętrowo na rabacie od niskiej - sadzę jak chcę
- ściółkowanie, ściółkowanie - obowiązkowe - jest już lepiej ale jeszcze
słabo mi to idzie
- zastanowić się nad biżuterią ogrodową

to kilka fotek z tej wyprawy
piwonie - sposób podparcia

ogrody warzywne nie schodzą z pola mojego zainteresowania - jestem właśnie nimi świeżo zarażona
podziwiam podpory

widać że donice mają wymienną zawartość - na wiosnę są tulipany



tu widać jak jest uprawiana ziemia - puszysta po prstu nie zbita glina jak jest jeszcze u mnie - doskonalość

brameczki, mureczki, schodki,

ławki obowiązkowe - no ale w takiej przestrzeni z widokiem to jest inny wymiar

i zadowolona czy może wzruszona mira - w ogrodzie Winstona Churchilla - nie wiem kto wymyślił że tam pojedziemy ale pewnie Andrzej - dzięki a może Dzidka - dzięki

tamtejszy warzywnik


na wzór tych poletek truskawek zrobiłam sobie taki wał na cukinie

w drodze powrotnej była Holandia którą uwielbiam i kto wie czy nie bardziej ...cyt

Napatrzyłam się na te donice w Anglii to sobie przywiozłam

to róża Grace - jak ją zobaczyłam - ciach miłość - zobaczymy jak w tym roku

zabrałam się za uprawę pomidorów i nie tylko



mój krajobraz w tle robi się coraz bardziej wyrazisty

pierwsze zbiory
ziemniaki z worka

kwiaty na bukiet

18 sierpnia był koniec pomidorów niestety

za to pierwszy melon smakował wybornie

a własna produkcja pelargonii zdobiła donicę na bogato - zgodnie z Danusi wytycznymi


tak się zachłysnęłam własnymi warzywami, że nie zauważyłam albo zauważyłam że schnie mi żywopłot

Na ogrodowisku koło września akcja kupowania cebulowych - kto gdzie widział, kto co kupił kto posadził 30 a kto 300 - obłęd, a trawy kto jakie zna, a astry - wracają do łask - jak w ulu
wszędzie się sadzi,kopie, dzieli - szaleństwo
no to ja też tak - zwłaszcza że cebul się nie wyrzeknę jesienią.

teraz 2017

prosze nie wpisujcie się jeszcze skończę jutro

Mira uwielbiam klimat Twojego ogrodu - wyciszam się jak patrzę na Twoje zdjęcia Czas u Ciebie w ogrodzie chyba płynie jakoś wolniej? Tak czuje

Nie wytrzymam, wpisuję się. Piękny pamiętnik ogrodnika, świetnie się czyta, bardzo ciekawie opisane. Podziwiam zapał i pasję z jaką piszesz i jakie masz podejście do ogrodu. Pozdrawiam i na pewno wrócę doczytać resztę.

A gdzie dalej?Fajne wspomnienia.