Mój problem z 2,5-letnim trawnikiem ok. 500 m2 polega na tym, że w kilku miejscach trawnik jest nieodporny na brak wody. Przy dostatecznej ilości wody (np. po dużych opadach lub przy regularnym podlewaniu) cały trawnik wygląda dobrze. Może nie jest idealny, ale jest naprawdę dobrze. Już po 2 dniach niepodlewania przy przeciętnych temperaturach i nasłonecznieniu trawa „pada” w wybranych, zawsze tych samych miejscach. Robi się słaba, wiotka, ciemnieje, nie podnosi się po przydepnięciu. Po podlaniu odżywa na drugi dzień. Gdyby nie podlewać, to reszta trawnika oczywiście też pogarsza się stopniowo, ale znacznie wolniej (powiedziałbym - tak normalnie). Mam porównanie u sąsiadów, którzy podlewają sporadycznie, a takiego efektu nie ma.
W tych newralgicznych miejscach ziemia jest bardzo zbita - trudno wbić widły.

Dodam, że na cały ogród zostało nawiezione duuuużo ziemi (bo było nisko). Ta ziemia była czarna, sypka (więc nie mieszałem jej już z piaskiem), przed siewem porządnie potraktowana glebogryzarką (dużą - za ciągnikiem), wygrabiona, wyrównana, ca całości jednorodnie.

Dlatego też jako możliwe przyczyny problemu upatrywałem miejscowe zagłodzenie lub odchyłkę pH (np. ziemia z innego transportu), które utrudniałyby przyswajanie składników i przyczyniały się do zbrylania. Jednak od początku nawożę regularnie, koszę, pH mierzone kwasomierzem Helliga na dobrych i słabych miejscach jest porównywalne. Rok temu robiłem też analizę gleby w stacji (wyszła raczej słabo) i od tego czasu, po interwencyjnym nawożeniu zgodnie z zaleceniami stacji, widzę znaczną poprawę.

Niedawno olśniło mnie i jestem praktycznie pewien, że te problematyczne miejsca zgadzają się z grubsza z miejscami po których jeżdżono koparką przy układaniu kostki, oczywiście jeszcze przed siewem trawy. Była to wczesna wiosna, sprzęt miejscami trochę się zapadał, ale tragedii nie było. Jeszcze rozwiózł ze dwie wywrotki ziemi w miejsca, które tego wymagały. Podłoże było już wtedy wstępnie wyrównane do docelowego poziomu, później zrobiłem jeszcze „taczkowe” poprawki, wjechał gość z glebogryzarką i dalsze własne prace kosmetyczne przed siewem. Tak więc nie ma możliwości, aby ziemia była zbita podczas siewu. A jednak w chwili obecnej jest!

Tak sobie myślę, że przecież ludzie zakładają trawniki w trudnych miejscach, na twardym podłożu, wzruszając tylko wierzchnią warstwę i jest ok. Czy rzeczywiście kilka przejazdów ciężkim sprzętem przy nienajlepszych warunkach gruntowych mogło dać taki efekt?

To tyle tego długiego opisu. [/b]Pytanie: co teraz zrobić?

Planuję w tych newralgicznych placach zrobić ręczną aerację aeratorem rurkowym i piaskowanie (stąd mój wcześniejszy wątek dot. piasku). Czy to wystarczy? Wiem, że efekt nie będzie natychmiastowy, ale nic innego nie przychodzi mi do głowy.

A może coś takiego jak biohumus albo aerator w płynie? Coś to daje czy tylko odchudza portfel?