Jolu, pozdrawiam wiosennie
Ja nie umiem pracować na kolanach, pracuję zazwyczaj z kuperkiem ku niebu, albo w kucki.

Sylwia, Marta od razu mi raźniej że nie jestem sama . Zazwyczaj podkładam gumowe nakolanniki ale w zeszłym roku nabyłam dodatkowo takie coś mogące być klęcznikiem albo stołeczkiem. Świetna sprawa, przy wstawaniu można podeprzeć się na elementach stanowiących nogi stołeczka. Jutro postaram się zrobić zdjęcie .

Aniu, kilka lat temu też pracowałam z kuperkiem ku niebu, ale doszły nowe ograniczenia ze strony kręgosłupa więc trzeba sobie radzić w inny sposób.

To chyba masz taki Jolu jak ja, ale ja siedzę na stołeczku z kółkami i sobie jadę bokiem

Klęcznik albo stołeczek, to brzmi ciekawie Koniecznie zrób zdjęcie Czekania na ciepło - c.d. Jolu, czy penstemony przeżyły? W razie czego mam jeszcze sadzonki na rabatach.

Ja też z tych "nakolanowych".
Od dzieciństwa, kiedy pielenie w polu wykonywało się właśnie na kolanach. (Ja rolnika córka, a herbicydów kiedyś nie stosowano tak powszechnie, jak teraz).
A teraz to i kręgosłup nie pozwala chyłkiem, a brzuch przeszkadza na stołeczku

Jolu, przejrzałam wczoraj Twój wątek i przyznam szczerze, że pomyślałam, iż masz znowu inny ogród Tak wydoroślał. Pięknie jest. A cegłę czerwoną, starą, też bardzo lubię.

Bożena, mój klęcznik - stołek nie ma kółek, tak wygląda







Wybrałam taki bo chciałam móc pracować na rabatach nie niszcząc roślin. Kontakt z ziemią jest niewielki, pod spodem prześwit więc rośliny są w niewielkim stopniu uszkodzone. Używam go głównie w wersji jak na środkowym zdjęciu.

Marta, sprawa stołeczka już się wyjaśniła, zaprezentował się w całej okazałości. Penstemony przeżyły, wyglądają dobrze. W zapasie mam porcję nasion więc w razie konieczności będę siać.

Tess napisał(a)

Ja też z tych "nakolanowych".
Od dzieciństwa, kiedy pielenie w polu wykonywało się właśnie na kolanach. (Ja rolnika córka, a herbicydów kiedyś nie stosowano tak powszechnie, jak teraz).
A teraz to i kręgosłup nie pozwala chyłkiem, a brzuch przeszkadza na stołeczku

Jolu, przejrzałam wczoraj Twój wątek i przyznam szczerze, że pomyślałam, iż masz znowu inny ogród Tak wydoroślał. Pięknie jest. A cegłę czerwoną, starą, też bardzo lubię.

Tess, witaj w klubie pracujących na kolanach, z obciążeniem rolnym w wywiadzie . Praca w tej pozycji też nie jest mi obca od młodych lat - plantacja truskawek u Rodziców, moje przekleństwo wszystkich wakacji. No, ale umiejętność sadzenia roślin i dokładnego pielenia dzięki temu opanowałam do perfekcji .
Ogród wydoroślał, ja się zestarzałam, sprawność ogólna szwankuje ale póki co daję radę. Z brzuchem walczę od młodości, na ogół z marnym rezultatem. Cegłę też lubię, ale poszłam w kamienie różnego kalibru.

Jolu, widzę właśnie, bardzo zmyślny ten stołeczko-klęcznik jeśli dobrze się sprawdza, to warto podać dalej informację, nie klęcznik rzecz jasna

Skoro już wyszłam z aparatem do ogrodu to uwieczniłam przy okazji raczkujące przedwiośnie. Wydawało mi się że wypieliłam ranniki przy okazji wywalania jakiś innych roślin w zeszłym roku, ale okazało się że wszystkie są. Bardzo mnie to ucieszyło. Marzy mi się dywanik rannikowy, ale opornie idzie.



Przebiśniegów przybyło, nawet nie pamiętam że w niektórych miejscach je sadziłam. Około południa były resztki śniegu, teraz już nie ma go wcale.

Jeszcze raz ranniki



Ciemierniki też mam, co prawda nie tak okazałe jak u niektórych Ogrodowiczanek ale mam nadzieję że się rozrosną